Budala olmak veya öyle görülmek ; açık sözlülükten olsa gerek ki yoksa bir sözü hiç kırıp, bükmeden tamamen yaşadığı, olduğu şekliyle başka kim dilegetirebilir ki..!
Oysa ilişkilerin ve iletişimlerin tamamen kurmaca ve kurnazlık üzerinde olması, bir sonuç olarak menfaatin kendisini doğurmuyor mu zaten..! Ama yine de dem vurduğum bu değil tabi.
Budalaliğın saf olması gizemi barındırmadiği kadar, ilgiyi ve dikkati de hak etmiyor. ( görülen haliyle)
Tabi bu kural asil ve soylu için geçerli değil, burda soyluluğa itham ettiğim şey elbette "budala" lığın önünü kapatacak, örtecek şeylerin olduğu değil.
Çünkü normal anlamıyla gelenekçi bir soyluluk değil bu.
Bu öyle bir soyluluk ki tüm budalalığina rağmen ve budalalıği soyluluğun önüne geçmesine rağmen yine de bunları hiç birbirine karıştırmadan veya soyluluğu kullanmadan, o haliyle olabilmesidir.
Diğer soylulara gelince, onlar ise saf olana, temiz ve dürüstlüğe her zaman ihtiyaçtan öte bir muhtaçlık derecesinde, olduklarından tam anlamıyla da "budala" da olamıyorlar.
Ve gerçekten insan ancak budalalıği sayesinde soylu biri olabilir..!
