Ey Sarı Kubbeli Sevgilimiz
💛
Sonsuz hamd-ü senalar, bildiğim bilmediğim tüm övgüler yüceler yücesi Rahmet-i Rahman'adır. O ki Kubbet'üs Sahra'ya bakıp hayallere dalmayı nasip etti şu gönlüme. Şükrümü ne kadar etsem de noksan kalır verdiği nimete. Gecenin karanlığını aydınlatan nurun, gönüllerde iman meşalesini yakan direnişin, bağrına bastığın masum, sabi şehitlerin... Anlatmakla biter mi mübarekliğin. Varmak lazım yanı başına, varıp eller sürmek nice zamandır zulme tanık duvarlarına. Kucaklamak lazım yaranın en derin köşesinden. Yanan bir ateş var üzerinde. Durmadan yanıp fitne tohumuyla harlanan. Ümmetin uğruna can vereceği mübarek mescid, gün gelecek nice zor dediklerimiz rahata çıkacak. Avlunda çoluk çocuk bayram yapacağız. Düğün günü olacak, garip Mescid-i Aksa şehitlerinin ahiretteki düğün günü. Vuslata ermek, cihad yolunda nefsinden vazgeçmek, yolunda en değerlilerimizi feda etmek nasip olsun şu can ten de durdukça. Kalplerimiz senin aşkınla atıp Resûl'un hasretiyle kavruldukça. Ey tüm âlemlerin efendisi Rabb'imiz, sen nasip eyle Mescid-i Aksa'da başlayan yolculuğumuzu Mekke ve Medine ile taçlandırmayı, Ravza'da el açıp gönül yangınımızla yakarmayı, gözden yaşları akıtıp günah bataklığından sıyrılarak pür-i pâk olmayı. Şah damarımızdan daha yakın olan Allah'ımız Kudüs bereketi, Mescid-i Aksa ferahlığı nasip eyle sen yüreklerimize 💛
İBRAHİM EN-NEHAÎ RAHİMEHULLÂH
İmâm-ı Âzam Ebû Hanîfe Hazretlerinin ilim silsilesindeki hocalarından olan İbrahim bin Yezîd en-Nehaî Hazretleri, Hicrî 46 (Miladî 666) tarihinde Kûfe’de doğmuştur. Künyesi Ebû İmrân’dır.
Kendisi Tâbiîn’in büyüklerinden olup Ebû Saîd el-Hudrî radıyallâhü anh ve Ümmehât-ı Mü’minîn’den Âişe-i Sıddîka radıyallâhü anhâ gibi Ashâb-ı Kirâm’dan birçok zâtlar ile görüşmüştür.
Tâbiîn’in büyüklerinden Mesrûk, Yezîd en-Nehaî, Şüreyh bin Hâris, A’meş, Hammâd bin Ebû Süleyman rahimehümullâh gibi birçok zât, kendisinden hadîs-i şerîf rivâyet etmişlerdir.
Tâbiîn’in büyüklerinden A‘meş rahimehullâh, “İbrâhim en-Nehaî’ye hangi hadîs-i şerîfi sorduysam mutlaka o hadîs-i şerîf hakkında bana bir malumat vermiştir.” dedi.
Şöhretten son derece kaçınırdı. Kendisine bir şey sorulmadığı müddetçe konuşmaz, bir mesele sorulduğu zaman da sualin cevabından fazla bir şey söylemezdi.
İbrahim en-Nehaî ve Şa’bî (rah.), zamanlarının en önde gelen fakîhleri idiler. Hicrî 96 senesinde Kûfe’de vefat etmiştir.
Abdullah bin Habhâb demiştir ki: İbrahim en-Nehaî rahimehullâh’ı defnettikten sonra Şa’bî rahimehullâh’ın yanına gittim. Bana, “Siz, insanların en fakîhini (fıkıh ilmini en iyi bilenini) defnettiniz. O, bütün Basra, Kûfe, Şam ve Hicaz ehlinden daha fakîh idi.” dedi.
Verâ ve takvâ sahibi idi. Sene boyunca bir gün oruç tutar, bir gün tutmazdı.
Ölüm hastalığında iken ağlamıştı. Kendisine neden ağladığını soranlara “Şu anda ben, Rabb’im tarafından gelecek ölüm meleğini beklemekteyim. Onun benim, cennetlik mi yoksa cehennemlik mi olduğumu söyleyeceğini bilmiyorum.” demişti.
Camus felsefesi ve Absurde'e bir bakış
ya intihar ya da iyileşme…
"Dekorların yıkıldığı olur. Yataktan kalkma, tramvay, dört saat daire ya da fabrika, yemek, tramvay, dört saat çalışma, yemek, uyku ve aynı uyum içinde salı çarşamba perşembe cuma cumartesi, çoğu kez kolaylıkla izlenir bu yol. Yalnız bir gün “neden” yükselir ve her şey bu şaşkınlık kokan bıkkınlık içinde başlar.
NELER GÖRDÜM NELER
Nelere şahitlik etti bu gözler
Melek görünümlü iblisler gördüm
Haçını saklayıp kendini gizler
Hoca kılığında Bizanslar gördüm
Bozuldu terbiye bozuldu ümmet
FİRUZGAH MEŞLEMİ
İnsanın ruhu gıdıklanıyor,
Bir yere aitmiş hissiyatı,
Kelimelere sığmayacak mutluluklar,
Dünyadan bağımsızlık sarıyor,
İnsanın içini durduk yere...
Sayesteh küçesi aşıkları gibi,
Bu Yusuf'un Zindandan Seslenişidir
Eğilin önümde çağdaş güneşler!
Kenanlı yıldızlar varın secdeye!
Issız çöllerde, derin kör kuyularda
Ben görürüm camgöbeği düşleri
Ve ben yorarım sırma şafaklarda,
Bulanık, korkulu düşlerinizi…
Tebessümlerimi yollarım vakur kervanlarla
Küfür karanlığı gecelerinize,
Sonra düşüncelerinizi yeşertirim…
İnce belli üç attır Tih sahrasında;
Güzelliğim,