DİN HAKKINDA MATERYELİST BAKIŞ AÇISI OKUMANIZI ÖNERİRİM: !
Dinsel öğreti, dünyada sahip olunamayan ve arzusunun duyulduğu güzelliklerin istencidir “ilahi adalet, asrı saadet “ ve cennette “sonsuz mutluluk” dünyada bir şeylerin ters gittiğinin kabulüdür. Gerçek dünyada insanca yaşam yoktur. Din, gerçekliğe duyulan maneviyatın kendisidir.
Din, insana aykırı toplumsal ilişkiler içine hapsolmuş insanın sahici insanlığı arayışıdır. Çünkü, bu tersine dönmüş dünyada “insani öz sahici bir gerçeklik” kazanamamıştır. Din, gerçek dünyada sahici insanlığı bulamamış olan insanın, özlediği insanlığı dile getirir.
Dinsel ıstırap çekme aynı zamanda hem gerçek ıstırabın ifadesi hemde gerçek ıstıraba karşı protestodur. Din ezilmişlerin of çekmesi , kalpsiz dünyanın kalbidir, ruhsuz koşulların ruhudur. Din halkın afyonudur.
Yani Marx’ın söylediğinin açıklaması; 👇🏻
Mevcut toplum derin bir ıstırap çekmektedir . Din, bu ıstırabı kendi fantastik anlatı ve ritüelleriyle hem ifade hem protesto etmektir. Din ezilmişler açısından kalpsiz bir dünya tahayyül edilebilecek kadar insanca özlemlerin paylaşılmasıdır.
Yani afyon aslında ezilmişlerin sıkıntılarını giderebilmek için dinsel ritüellerde yan yana gelerek dayanışmalarını çeşitli kolektif avuntu pratikleriyle çektikleri gerçek acıları bir nebze olsun hafifletmeyi anlatır.
Bana ait seslendirmeler:
Şarkılar:
__________________________________________________
1-Erdem Ergün-Alma Ahımı-#192876979
2-Eylem Aktaş-Yüreğimden Tut-#192748101
3-Mümin Sarıkaya-Ben Yoruldum Hayat-#193217157
4-Kenan Doğulu-Tutamıyorum
İnşallah bir gün her şey düzelecek, her şey güzel olacak. Belki sadece bir avuntu ama bunu düşlemek umut.
geceye döktüm içimi...
Beni sevme..Benim öykümde gündüz yok, yağmur yok, gökkuşağı yok. Her satırında karanlık dehlizler var. Beni sevme.. Benim öykümde, daha önce hiç tatmadığın hayal bile edemeyeceğin biraz avuntu biraz özlem ümit ışıkları yok. Kapkara karabasanlar var. Beni sevme. Benim öykümde; sevdiğinde sevdiğini kendinden eksik bırakan, gidişi yetmezmiş gibi o üşenmez, uslanmaz, yorulmaz, özlemini başına musallat eden, yelkenine rüzgar olmasını dilerken fırtınalar koparan, iki yağmur arası açan güneşken acelesi olan bir düş misali, tek kelimelik öykü ve az hüzünlü bir veda edişle son uğurlama merasimi yaptıran, hiç kullanamadığım kelimelerimin alacaklısı, imtihanı olamadığım, sorularını çözemediğim duygularının sınırlarına ulaşabilmek için yollarından geçmeye takatımın kalmadığı ama kendimden geçiren bir sızı var. Beni sevme..
İnsanın her şeyi apaçık anlatamadığı zamanlar vardır. İnsanın kelimeleri yuttuğu, yutkunurken de boğazından geçemediği kelimeler...
Ufacık bir avuntu istersiniz, ama olmaz...
#gönüldağı
İnsanın, konuşarak anlatamadığı şeyleri
Susarak anlatmaya çalışması ne büyük yanılgı.
Sözümüzden dahi anlamayan insanların
Sükutumuzdan anlayacağını düşünmek ne
hazin bir avuntu...
Evet..
Allah Teâlâ..
Bu mübarek Tufan'a..
Bizim de damgamızı vurabilmemiz için..
İnsanın konuşarak anlatamadığı şeyleri susarak anlatmaya çalışması ne büyük yanılgı. Sözümüzden dahi anlamayan insanların sûkûtumuzdan anlayacağını düşünmek ne hazin bir avuntu.
"Ne çocuklar gibi bir avuntu olsun diye okuyun ne de muhterisler gibi kendinizi talime zorlarcasına. Okuyacaksanız, şifa bulmak için okuyun!"
Gustave Flaubert
