av bê hewa / su havasız
hewa bê ax / hava topraksız
ax bê agir / toprak ateşsiz
ez bê te / ben sensiz
tu jî bê min / sen de bensiz
nîv hevok / yarım cümle
nîv wate/ yarım anlam
nîv helbestên ne temam in / tamamlanmamış yarım şiirleriz...
Hingê di nava malan de digeriya zilma tazî
Bi awirê mirinê şaş dibû ax.
Hingê şev yek roj hewar bû.
Li taxên bajêr agirekî kor.
Devê kesî tinebû ji hatineke dawî re.
Hingê dimir Mirze Mihemed, difiriya boraqê Pêxember
Ellahumesellîalaseyîdînamuhemmed!
~ÇEVİRİ~
Çıplak bir zulüm geziyordu evlerin içinde o zamanlar
Şaşırıyordu toprak ölümün sert bakışlarıyla
Geceler aynı, gündüzler imdattı o zamanlar
Şehir mahallelerinde kör yangınlar
Bir sonu getirmek için dilsizdi tüm ağızlar
O gün öldü Hz. Muhammed, uçtu burağı peygamberin
Allahümmesallialaseyyidinamuhammed!
însan sî yek in, ya dipeyive, dikene, di'hele, siyeke ku dinale nin. Ku ax avan çawa bimije, wext jî van siyanan wanî dadiqûrtîne.
İnsanlar birer gölge, konuşan, gülen, eriyen, inleyen birer gölge. Toprak nasıl emerse suları, zaman da bu gölgeleri öyle yutuyor.
Ax fedi dike ku qebûl bike
Mirov fedi nake, lêdixe
Ew ê te bikujin zaroko
Di pey de bixwînin duayên xwe
Toprak utanır sarmaya,
Insan utanmaz vurmaya.
Öldürürler seni çocuk.
Sonra dururlar duaya.
Ax fedî dike ku qebûl bike
Mirov fedî nake, lêdixe
Ewê te bikujin zaroko
Di pey de bixwînin duayên xwe
Toprak utanır sarmaya,
İnsan utanmaz vurmaya.
Öldürürler seni çocuk.
Sonra dururlar duaya.
Sayfa 46Kitabı okudu