Hülasa oyun diye başladı, ciddi oldu. Şimdi ben de seviyorum...
Kendini arayan bir adam… Hayatı ve kendisini olduğu gibi kabul etmeyenlerden…
Niçin bütün bir hayat derlenip toplanıp tek bir anımıza yüklenir? Hafızanın hangi zalim iflasıdır ki bütün mazi artıklarını bir lahzada canlandırır ve bize yollar...
Bu bir çeşit fatalite… Bizde yetişmiş, imkan sahibi adamın çocuğu adam olmuyor. Nedir eksik bilmiyorum .Ta Tanzimat’tan beri bu böyle…
Sadece folklorla duyan ve durmadan ihtilal yapan insanlar… Çünkü, folklor sefaletin, biçareliğin tek mükafatıdır. Nerde ki hayat aksar orada folklor vardır. Yığın yığın saz şairi görürsünüz… Ve halk raksları dünyadan ayrılır...
Ferdin alabildiğine başıboş olduğu bir dünya....