Pencereler
sabaha karşı mıydı bilmiyorum
belki de gece yarısı
bilmiyorum
odamın içindeydi yıldızlar
ve gece kelebekleri gibi
çırpınıyorlardı camlarınızda
ben onlara dokunmaktan çekinerek
açtım sizi penceler
salıverdim yıldızları geceye
aydınlık sınırsız hür geceye
yapma ayların geçtiği geceye
Sayfa 14Kitabı okudu
odamın içindeydi yıldızlar
ve gece kelebekleri gibi
çırpınıyorlardı camlarınızda
ben onlara dokunmaktan çekinerek
açtım sizi pencereler
salıverdim yıldızları geceye
aydınlık sınırsız hür geceye
yapma ayların geçtiği geceye
Sayfa 14 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, PencerelerKitabı okudu
Pencereler
sabaha karsı mıydı bilmiyorum
belki de gece yarısı
bilmiyorum
adamın içindeydi yıldızlar
ve gece kelebekleri gibi
çırpınıyorlardı camlarınızda
ben onlara dokunmaktan çekinerek
açtım sizi pencereler
salıverdim yıldızları geceye
aydınlık sınırsız hür geceye
yapma ayların geçtiği geceye
Pencereler
Sabaha karşı mıydı bilmiyorum
yoksa akşamüstü müydü
belkide gece yarısı
Pencereler
sabaha karşı mıydı bilmiyorum
belki de gece yarısı
bilmiyorum
odamın içindeydi yıldızlar
ve gece kelebekleri gibi
çırpınıyorlardı camlarınızda
ben onlara dokunmaktan çekinerek
açtım sizi pencereler
salıverdim yıldızları geceye
aydınlık sınırsız hür geceye
yapma ayların geçtiği geceye
Sayfa 14
Pencereler
“Sabaha karşı mıydı bilmiyorum
yoksa akşamüstü müydü
belki de gece yarısı
bilmiyorum
girdi odama pencereler
perdeli perdesiz
ben basma perdeleri severim
ama tül perdeler de vardı
odamın içindeydi yıldızlar
ve gece kelebekleri gibi
çırpınıyorlardı camlarınızda
ben onlara dokunmaktan çekinerek
açtım sizi pencereler
salverdim yıldızları geceye
aydınlık sınırsız hür geceye
yapma ayların geçtiği geceye
NÂZIM HİKMET
Pencereler
beşinci katta güneşli boşluğunuzda bir deniz bir deniz mavi yüzük taşından
serçe parmağıma geçirdim usulcacık
üç kere öptüm ağlayarak
öpüp alnıma koydum üç kere
Pencereler
çıktım kırmızı velenseli yataktan
çocuk burnumu dayadım terli camına pencerenin* oda sıcaktı ve genç anamın kokusu vardı odada dışarda kar yağıyordu
ben
Pencereler, sabaha karşı mıydı bilmiyorum,
Belki de gece yarısı bilmiyorum,
Odamın içindeydi yıldızlar ve gece kelebekleri gibi,
Çırpınıyorlardı camlarınızda.
Ben onlara dokunmaktan çekinerek,
Açtım sizi pencereler.
Salıverdim yıldızları geceye,
Aydınlık sınırsız hür geceye,
Yapma ayların geçtiği geceye....
Nazım Hikmet