Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı.
Sayfa 190 - Can Yayınları,12. Baskı, Şubat 2022Kitabı okudu
-Neden bu kadar kötümsersin?
-Sen neden değilsin? Çevrene bakmıyor musun? En mutlu görünenlerine bile? Bütün bunlar üç oda, bir mutfak, iki çocuk düşü ile başlıyor. Sonra? Haydi bayanlar, baylar! Siz de girin, siz de görün. Üç perdelik dram. Birinci kısım: Dağlar dümdüz. İkinci kısım: Ne çok tepe! Üçüncü kısım: Ova batak. Bugünlük bu kadar baylar. İyi geceler. Yarın gene bekleriz.
Sayfa 95 - Can YayınlarıKitabı okudu
- Hep gözlerini merak ederdim, dedi.
- Şimdi biliyor musun?
- Biliyorum. Koyu mavi.
- Bir daha bak.
Sayfa 61 - YKY
— Bir şey mi arıyorsunuz beyim? diye sordu.
— Evet! Eski bir koku, dedi.
Sayfa 170 - Can Yayınları 1.BasımKitabı okudu
"Yarın erken kalkmam gerek" diye düşünüp ertesi sabah istediği vakitte uyanınca nasıl şaşarsa o da saatine bakınca öyle şaştı."
Sayfa 74 - Can YayınlarıKitabı okudu
Düşünüyordu: "Çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği, kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor. Sinemadan çıkmış insan. Gördüğü film ona bir şeyler yapmış. Salt çıkarını düşünen kişi değil. İnsanlarla barışık. Onun büyük işler yapacağı umulur. Ama beş-on dakikada ölüyor. Sokak sinemasından çıkmayanlarla dolu; asık yüzleri, kayıtsızlıkları, sinsi yürüyüşlerine onu aralarına alıyorlar, eritiyorlar."
Sayfa 24 - Can YayınlarıKitabı okudu
Bana tek insan yeter. Sevişen iki kişinin kurduğu toplum. Toplumsal yaratıklar olduğumuza göre, insan toplumlarının en iyisi bu daracık, sorunsuz, iki kişilik toplumlar değil mi?
Neden ben de sizin gibi olamıyorum? Bir ben miyim düşünen? Bir ben miyim yalnız?
Doğru, hep başkayız. Ayak bastığımız her yer dünyanın merkezi oluyor. Her şey bizim çevremizde dönüyor...
