Üstad Necip Fazıl Kısakürek'in üç perdelik oyunu "Bir Adam Yaratmak". Okuduğum ilk tiyatro eseri. Bu sebeple benim için fazlasıyla özel. Kitabın hemen sonunda Üstad bu eseri yazma öyküsünü paylaşmış okuyucuyla. İlk tiyatro eseri "Tohum"da halktan beklenen ilgiliyi göremeyince bu kez kendi tabiriyle "seyirciyi fiziki acıya boğacak bir metafizik örgü içinde aksiyon şartlarının en dinamikleriyle bir arada" bir piyes yazmaya karar veren Üstad şöyle devam etmiş sözlerine "Öyle bir piyes ki, kendi buhranımın, mücerret planında hem en yırtıcı fikir irtifaına çıkacak, hem de müşahhas kadroda saik ve sebeplerin en hak vericileriyle su sızmaz bir mantık ve görülmemiş bir entrika değerini kendinde toplayacak... Kısacası, hem vaka, hem fikir, birbiriyle tam barışık ve kıvamlı 'elit' zümreyle aşağı tabakayı bir arada kucaklayacak." Peki ya sonuç? İlk temsil gecesinden itibaren büyük yankı uyandıran eseri seyrettikten sonra Burhan Toprak, Peyami Safa ve birkaç kişiyle daha birlikte Petrograd pastahanesinde oturan Üstad'a Burhan Toprak soruyor: "Bu bir eser mi, şaheser mi?..." Ellbette ki Üstad'ın kaleme aldığı her eser gibi bu da bir şaheser. Bir tiyatro yazarının geçirdiği büyük ruh buhranının anlatıldığı oyunda "Aynadaki Yalan" romanında olduğu gibi sorgulayıcı bir tat vardı. Hayatı, ölümü, kaderi ve sanatı. Belki de en çok insanlığımızı... Tavsiye etmeye bile ihtiyaç duymuyorum çünkü Üstad'ın diğer eserleri gibi bu kitapta okunması gereken bir eser kesinlikle.
