“Anneme kimi bakımlardan hayrandım, ilişkimiz hiç kolay olmasa bile. Benden çok şey beklediğini hissederdim. Benden yaşamını ve yaptığı şeçimleri haklı çıkartmamı bekliyordu. Hayatımı onun şartlarına göre yaşamak istemiyordum. Örnek evlat, onun fikirlerinin cisimleşmiş hali olmak istemiyordum. Bu konuda hep kavga ederdik. Varoluşunun gerekçesi değilim ben, demiştim ona bir keresinde.”