Açıyı görmekmi istiyorsun? Gözlerime bak dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları bana her fırsatta bıraktığın yokluğunun acısını fark edeceksin. Ozaman anlayaçaksın açının sende nekadar masum durduğunu
Sayfa 26 - Bayram YİĞİT
Bu köprü, ne çelikten kurduğu üst geçitlere ne de fabrikalara benziyordu. Bu köprü binlerce kişinin yıllardan beri beklediği bir umut köprüsüydü. Köprünün üzerinde yürüyüp karşıya ulaştığı gün, yaşamının onca yanlışını, düş kırıklıklıklarını, karısının ihanetini geride bırakacak, geleceğe doğru bir adım atacaktı, geleceğe yani bilinmeyene....
Herkesin yazgısını yazan bir kalem vardır.
Yine de şunu iyi biliyordum; bitişler başlangıçlara gebedir ve acının üstesinden gelmenin iki çaresi vardır: acıyla yaşamayı öğrenmek ya da acıyı düşünmemek için kendini bir işe kaptırmak.
Sayfa 29
En onulmaz yaraları bile onaran bir dermandı zaman, Lokman Hekim'di!
"Avare gençliğim benim, her gelene kul köle
Ve şan olsun diye, sunduğum ölesiye."
Sayfa 7Kitabı okudu
''Sesim beni de korkutuyor, onu korkuttuğu gibi. Kız gitti. Kız yok Sadece ben varım. Ben yerde iki büklümüm. Kucağımda duran elim, yumruk olmuş, midemin içine doğru giriyor. Midem de bir acı var. Midem çok çok çok acıyor.
Sayfa 18Kitabı okudu
Yalan giderek büyüyen bir canavara dönüşür, dallanır budaklanır, içinden taşar... Sakın yalan söyleme.
Bu araba yavaş yavaş kaysa uçurumun ucuna doğru, bayır aşağı, gitgide hızlanarak inse ve denize yuvarlansa. Dört bir yanımızda köpürürken sular, mezgitler, kofanalar, göz kırpsalar bana. Denizin derinliklerine doğru süzüle süzüle gitsek. Deniz kızlarının masallarda yaşadığı o diyarı bulsak.
Sayfa 32Kitabı okudu
Aynı yolun yolcularıyız; benim gibi, derin , dipsiz ve karanlık bir kuyuda yaşıyor o da. Onu kuyusuna kim itti acaba?
Sayfa 43Kitabı okudu