Adaletsizlikten daha adil bir adalet olamaz!
Adaletsizlik adaletin en yüksek modelidir en objektif! dedi. Sıradan insanın haksızlık olarak nitelediği durum onun eksiksizlik halini ve kavrama seviyesini daha yüksek bir düzeye erişmesini sağlayan bir yaşam kaynağıdır.
Kişinin kalkanı kendi saflığıdır
Gerçek savaşçılar başkalarının üstünde hâkimiyet kurmak ya da onları kontrolleri altına almak için savaşmazlar. Ve onlar asla bir zafer kazanmak sömürge ya da ganimet sağlamak uğruna da savaşmazlar onlar kendileri için gerçekten önemli olan tek bir şeyi kendi içsel özgürlüklerini kazanmak uğruna savaşırlar.
Okur Takip Önerileri
Bir azizle de karşılaşsa hırsızın gözü daima onun cebinde olacaktır dedi.
Dünya senin onu düşlediğin gibidir; o bir aynadır. Dışarıda kendi dünyanı bulursun yarattığın düşlediğin dünyayı. Dışarıda kendini bul! Git ve kim olduğunu gör... Diğerlerinin senin içinde taşıdığın yalanın uzaklaşmanın cehaletinin yansıyan görüntüleri olduğunu keşfedeceksin... Değiş... ki dünya değişsin.
Herkes gidebilir, herkes kaçabilir ama, herkes kendine hakim olamaz , herkes kendine karşı zafer kazanamaz..
Sayfa 328Kitabı okudu
Gün gelecek, insanlar da telsizle yönetilecekler, tıpkı şimdiki otomatlar gibi. Anlıyor musun, büyük, küçük herkes radyo dalgalarıyla yönlendirilecek.
Mutlu olduğumuz zamanlarda hep iyi bir insan oluruz da iyi insan olduğumuz zamanlarda ille de mutlu olmayabiliriz.
İnsanların çoğunun çocuk gibi ya da hayvan gibi bir yaşam sürdüklerini görüyor, onları hem seviyor hem de onlardan nefret ediyordu.
«Sen akıllı birisin, ey Samana. Akıllıca konuşmasını biliyorsun.
Kendini fazla akıldan korumasını da bil,»
Hiçbir şey, insanların paraya karşı olan tavırları kadar insanların
iç yüzünü ortaya koymaz.
Edepli bir insan, kendisine hatalı ya da haksız davranıldığını düşünse bile, gene edepli davranacaktır. Ama böyle durumlar
daki birçok insan, aksi takdirde asla göstermeyecekleri tabiatlarının bir tarafını gösterirler.
Küçük bir çocuk henüz kişilik sahibi değildir. O, gerçekten olduğu gibidir. O, özdür. Arzuları, zevkleri, hoşlandıkları, hoşlanmadıkları, onun varlığını olduğu gibi ortaya koyarlar.Fakat 'eğitim denilen şey başlayınca kişilik de büyümeye başlar.
Öz, insandaki hakikattir, kişilik ise asılsızdır, yapmadır. Fakat kişilik büyüdükçe öz, kendini daha ve daha ender olarak, daha ve daha zayıf bir biçimde ortaya koyar; pek sık olarak da özün büyümesi pek erken bir yaşta son bulur ve artık büyümez.