Ayşe Nur
@aysnrunll
Bir gün öleceğim, beni güzel hatırlayın.
atlara, uzaklara, dağlara, bağlara, yollara.
Lisans
8 Ekim 1998
5 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okur Takip Önerileri
Dünyayı mahveden iktidarlar ya da gücü elinde tutanlar değildir.Onu asıl mahveden vasatlardır.Sen belki bilmezsin ama ne Leyla ile Mecnun ne Kerem ile aslı ne de Romeo ile Juliet… En büyük aşk; vasat olanın, güçlü olana yaranma çabasıdır.Vasat, araziye uyum sağlayabilmek için omurgasını aldırmıştır.Ne zaman ne yapacağını kestiremezsin.Biz burada böyle insanlarla uğraşabiliyoruz bazen.Biz burada koca bir belirsizliğin içinde kararsızlıklarımızla yaşamaya çalışıyoruz.Biz dediğim; Recai ve ben işte. Belirsizlik ve kararsızlık insanı öldürür Recai’nin kim olduğunu bilmiyorum ve bu da beni yavaş yavaş öldürüyor.Biz burada senin gibi şahadetle ölmüyoruz.Yavaş yavaş, çürüyerek, her geçen gün kendimizce yabancılaşarak ölüyoruz.
Takım elbiseler kendi aralarında bir hesaplaşma içine girerken kaybeden hep sokaktakiler olur. Ve sen ölürsün. Güçlü olanın güçsüz olanı sömürebilmesi uğruna ölürsün. Kaldırım taşına yatar senin cansız bedenin. Kanın toprağa süzülür. Toprak bile utanır ama onlar utanmaz.Senin kanın üzerinden siyaset yapmaya devam ederler. Senin kaldırım taşında yatan o cansız bedeni onların cebindeki paralar kadar değerli değildir.Ölenlerin sayısını değil banka hesap numaralarını tutarlar akıllarında.
Sayfa 214Kitabı okudu
''Ruhunun eksik olan parçasını gördü ona bakarken''
Sayfa 142Kitabı okudu
Ayşe Nur tekrar paylaştı.
Ruhunda canlandırdığı hayallerle gerçek dünyada da karşılaşmak istiyordu. Nerede, nasıl arayacağını bilemiyordu ama içinden gelen bir ses, kendisi bir şey yapmadan, o hayalin gelip onu bulacağını fısıldıyordu yüreğine.
Sayfa 70 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Ha geçen mektubunda bir “burjuva kokmayım burnuna” diyorsun. Yanlış o. Ne kokarsan kok. İster sarmısak ister chat noir! Ben sana ölümsüz, ölümlü, değişir, değişmez niteliklerinle mecburum. Ötesi yok bunun. Kambur, cüzzam da olsan (tövbe tövbe!) benim için aynı gül tazeliğindesin. Beni idama da götürsen, dönüp yüzüne pişman bakamam.Şimdi bunca hengameden sonra nasılsın Leylim?
Leylim Leylim, Ahmed Arif
"Dağlar ,insanlar ve hatta ölüm bile yorulduysa, Şimdi en güzel şiir barıştır.."
Yaradılışımı, geleceğimi, çevremi, insanların farklılığını, duygularımın çeşitliliğini sorguluyordum.Kendimi dinlemeyi öğrenmekti bu yaptığım.Çünkü duyulabilecek kadar yüksek ses var içimde.Bunu fark edince, dünya üzerindeki bütün insanlar bir gün yok olsalar dahi yalnız kalmayacağımı anladım.Çünkü ağzımdan çıkan, başkalarının duyabildiği bir sesin yanında, içimde yankılanan ve kimsenin varlığından bile haberdar olamayacağı başka bir ses daha vardı.
Sayfa 20 - Doğan KitapKitabı okudu
