Azad Penaber
"..Saçlarının siyahı
hangi tondur şimdi
Kaç defa siyah?
Gözlerin hala yeşil mi?
Ya gamzeli gülüşlerin
Hala aynı, rengarenk mi?
Sevgilim... Șair haklı çıksın istemezdim
Fakat,
Korkunç özledim seni.."
Azad Penaber
"..yaralı yurdun yoksul çocuklarına
güneşi doğur,
ben seni yüreğimin içinde
başımın üstünde tutarım zaten.."
Azad Penaber
"..Eğer anlatılmak istenen şeyin ne olduğunu az çok kestirebiliyorsan,
Sen bu değilsin,
Biz bu değiliz.."
Azad Penaber
"..Yanındaysa sıcak tutar zaten
Değilse,
Her halükarda üşürsün.
Üşüyorsun değil mi?
Hissediyorum.."
Yaşam hakkını elinden alma tabiri,
Kalp atışlarını durdurmaktan ibaret değildir dostum…
Beyaz kefene sarılı, toprağa gömülü ceset hiç değil kastım.
Kültürel, inançsal ve siyasal değerlerini kaybeden de ölmüştür!
Kişi öz değerlerinden kopmuş ise ölmüştür!
Renklerinden arındırılmış ise ölmüştür mesela…
Üzerinde kendine ait bir şeyi olmayan insan ölmüştür.
Yani doğduğu yerden, kendinden, kopmuş ise ölmüştür zaten...
– Azad Penaber
Bu coğrafyada şair olmak zordur kekem.
Hangisi yazayım?
Aşk acısını mı halk acısını mı.?
--Azad Penaber
Bana yüreğini ver;
Bitsin vatan hasretim.
Boşa geçen kayıp zaman
Nerede doğdum,yaşadım,öldüm...
Bir bir bilinsin.
Bana yüreğini ver;
Gözlerini Mardin eyleyim
Dargeçit'te vurulmayasın ama
Nusaybin’de yıkılmayasın
Bana yüreğini ver;
Seni göğüs kafesimde başkent eyleyim
Sur'da ayaklarından vurulmayasın
“Tahir” gibi yere yığılmayasın ha...
Bana yüreğini ver;
Van Gölü’nün maviliğinde özgürleşelim
Erciş’ten Edremit’e kadar
Sana yasak şiirler okuyayım akşamüstü
Ahlat’ta gün batana kadar...
Sayfa 36Kitabı okudu
Yaşam hakkını elinden alma tabiri,
Kalp atışlarını durdurmaktan
İbaret değildir dostum.
Beyaz kefene sarılı,
Toprağa gömülü ceset hiç değil kastım.
Kültürel, inançsal ve siyasal
Değerlerini kaybeden de ölmüştür!
Bana öyle derin bakma kadın
Örgütsel suç sayılır
Sana Kürtçe bir şiir yazarım
Devletin temeli sarsılır
Sayfa 10Kitabı okudu
Ax fedî dike qebul bike,
Mirov fedî nake lê dixe.
Wê te bikujin zaroko,
Pişt re bixwînin duê xwe.
Toprak utanır sarmaya,
İnsan utanmaz vurmaya.
Öldürürler seni çocuk.
Sonra dururlar duaya.