Biz çocukken az şeyimiz vardı ama daha bi zengindik. Çokluk veya azlık değil zaten mesele.. Kıymet bilmek, değer bilmek, doğru hislere sahip olmak önemli olan. Düşünsenize, bir çocuk her istediğini alıyor ama yine de mutlu değil. Çok şeyi var ama hiçbir şeye sahip değil. Oyun oynamaktan keyif almıyor sadece kısa süreli eğleniyor, böyle bir çocukluk daha baştan kıymet bilmeyecek insanlara zemin hazırlıyor. Sokakta oynamayan çocuklar yetişiyor.. Üzülüyorum çocuklara..
Her şeyin yok olduğu anda
Tepeden aşağıya bakıyorum
Depremim daha yeni sona ermiş
Dipten gelen tek bir darbe ile
Sahip olabileceğim her şey
Sevebileceğim tek insan
Tüm olasılıklar bir anda bitmiş
Etrafta dolaşıyorum, karanlık her yer
Acı için bir şeyler arıyorum
Başka bir morfin yok ama biliyorum
Ölümden iyidir ama değil
Azlık veya çokluk, herhangi bir şeyin değerini belirlemiyor. Düz bakmak, baktığımız şeyin gerçekliğini her zaman yansıtmıyor. Hayata ara ara yamuk bakmak, kafamızı ters çevirerek yaşananı yorumlamak şart.
Kanayan Yaramız...
Bakıyorum da bu Kudüs meselesinde herkes 'nerde Salahattin Eyubbi' diye yazmış. Kaç milyon Müslüman var bu dünyada birimizde çıkıp diyemiyoruz bu çağın Salahattin'i ben olayım diye. Asırlar önce kuşların filleri yenmesi olayı belki de çağımızda örnek alınası en güzel olaydır. Artık anlamamız gerekmez mi sizce de bu sayı meselesi azlık çokluk meselesi değil iman meselesidir...
Sosyal Doku Sohbet Notları - 21.05.2023
" ■ İbadetlere kapitalist kafayla
( azlık çokluk ) olarak bakılmamalıdır.
■ Küçüğün
çok büyük iş gördüğü yerler vardır.
Nureddin Yıldız
Bizi ne öldürür?
Birkaç dilim az olsa ekmeğim,ölmem. Biraz fazla yürüsem yolumu,ölmem. Biraz beklese beni şu zaman çemberinde koşmamı isteyen her şey, ölmezler. Biraz durup dinlenseniz yolun kenarında, dışardan seyretmeye başlasanız hayatı,ölmezsiniz. Bizi yetmeyen azlık değil,bitmeyen çokluk öldürecek. Bizi durup düşündüren yorgunluğumuz değil, durmadan koşturan hırsımız toprağa gömecek..