Edebiyat
Gülümseme...
Gülümseme...
.. beni hep şaşırtmıştır o tebessümler, çünkü hep beklenmedik bir zamanda beiriverirdi.
.. küçük başarılarınıdan birinin keyfini gururla yaşarken babam hep böyle gülümserdi bana.
Bazen bunun bir yüz ifadesinden başka bir şey olmadı ğını düşünürüm, duygularını açıklamak zorunda kalmış olmanın verdiği şaşkınlık karşısında denetleyemediği bir belirti. Çünkü babam çelişkileri olan bir adamdı.
Dünyanın en sevecen insanı olabilirdi, ama duygularını göstermek çok zor gelirdi ona. Her zaman gizli, erişilmez bir mesafe bırakırdı arada.
Alma'yı kaybettikten sonra, belki annemin ölümünün onu da havasız, soluksuz bırakmış olduğunun farkına varmıştım.
.
Sayfa 19 - Can YayınlarıKitabı okudu
Gülümseme...
Yarı kapalı gözleri ve koca siyah sakalları arasındaki yanaklarını aniden iki kırmızı elma demetine çeviren iyilik dolu gülümsemesi harika bir şeydi.
Sayfa 54 - Ren Kitap, Aralık 2022.Kitabı okuyor
