Şiir
RÜVEYDA’YA AĞIT
RÜVEYDA’YA AĞIT
Bu ağıdı öldüğün için söylemiyorum
Sen ölmedin Rüveyda; at vuruldu; ben öldüm
Her hamlesi bir tabut şimdi bakışlarının
Yıkayıp kefenledin; mehtabına gömüldüm
RÜVEYDA’YA AĞIT
senin gözlerin dram, oysa ağlatan benim
ben dilenci, sen sultan sevgi dağitan benim
sen ışık ben karanlık ve aydınlatan benim
ben ölümüm sen hayat cana can katan benim
sabah sende doğuyor güneşi tutan benim
soran ben sorulan sen hüznü damıtan benim
öldüren ben ölen sen kabirde yatan benim
sen, sevda yüklü bulut, göklerimin sahibi
saklıyorum içimde seni bir tufan gibi
Nurullah Genç
RÜVEYDA’YA AĞIT
Senin gözlerin dram; oysa ağlatan benim
Ben dilenci; sen sultan; sevgi dağıtan benim
Sen ışık; ben karanlık ve aydınlatan benim
Ben ölümüm; sen hayat; cana can katan benim
Sabah sende oluyor; güneşi tutan benim
Soran ben; sorulan sen; hüznü damıtan benim
Öldüren ben; ölen sen; kabirde yatan benim
Sen sevda yüklü bulut; göklerimin sahibi
Saklıyorum içimde seni bir tufan gibi
Nurulla Nurullah Genç
RÜVEYDA’YA AĞIT
Rüveyda,Ben Sendeyim
Sen Bendesin Rüveyda
Önce korkunç azaba,kahra gömülüyorum
Sonra en büyük affa uğrayıp gülüyorum.
Sayfa 44 - Timaş Yayınları ,3.Baskı,2023Kitabı okudu
RÜVEYDA’YA AĞIT
Gün olur da ayrılık yumağı çözülür mü
Bergüzarım ayaklar altında ezilir mi
Rüveyda,görür müyüm yeşil ufuklarını
Seninle bir sonsuzluk bulur muyum Rüveyda
Yoksa hep bu kabirde kalır mıyım Rüveyda
Sayfa 43 - Timaş Yayınları ,3.Baskı,2023Kitabı okudu
RÜVEYDA’YA AĞIT
Ben bir aziz değilim, hele gündüz değilim
Attığı her adımda siyah bir iz bırakan
Bir yanında ürküten bir baldıran gövdesi
Bir yanında kederi özümleyen bir lâle
Merhamet sahrasının uyuyan gecesiyim
