Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum. Bilseydim, bu mutluluğu koruyabilir, her şey de bambaşka gelişebilir miydi? Evet, bununhayatımın en mutlu anı olduğunu anlayabilseydim, asla kaçırmazdım o mutluluğu. Derin bir huzurla her yerimi saran o harika altın an belkibirkaç saniye sürmüştü, ama mutluluk bana saatlerce, yıllarca gibi gelmişti.
Makedonya: Her zaman Avrupa Savaşına sebebiyet verebilecek bir barut fıçısı. .. Bu ifa deyi ne kadar çok kez okumak ve duymak durumunda kaldık; ancak bu kara gözlü, eski görünümlü insanların böyle tehlikeli, sıcak bir maddeyi temsil ettiklerini; öyle ki, henüz yakın zaman da mağazaların lükslüğü, gece mekanlarının ateşiyle gözlerimi zin önünde parlayan, hür, neşeli, kurnaz Viyana'nın bile onların yüzünden askeri maceraya girişebileceğini hayal etmek çok güç.
When the Serbs took over Üsküp in the fall of 1912, they tried to change the name of the city to Skoplje. There is even a famous photograph of two men taking down the official sign for “Üsküp” in Latin letters at the train station and replacing it with a sign of the Serbian form of “Skoplje.” But the local Macedonian Slavs continued to call the city “Skopje”; the Albanians continued to call it “Shkup”;
and the Turkish speakers continued to call it “Üsküp” as they had for the past 500 years.
Ben de herkesi bıraktığım yerde, düşündüğüm gibi, durgun ve hareketsiz, yaşıyor sanırım.
İnsan, kendine eziyet olsun diye, böyle münasebetsiz sözleri düşünür ancak