Elbette! Tüm dünya devrim şehitlerinin, devrim önderlerinin anıları önünde saygıyla eğiliyoruz. Ve onları emperyalizme ve faşizme karşı sürdürdüğümüz bağımsızlık, demokrasi, sosyalizm mücadelemizde; halk kurtuluş savaşımızda yaşatıyoruz.
Yalnız ben şunu gerçekten anlamıyorum. Yalnızca Türkiye Devrimci Hareketinin bugün 700 şehidi vardır. En son, geçtiğimiz yıllarda Mustafa Koçak, Helin Bölek, İbrahim Gökçek ve Ebru Timtik şehit düştüler... Diğer reformist-oportünist grupların da tarihinde toplam binlerce devrim şehidi vardır...
Bazen şablonculuk ve ideolojik bağımlılık o kadar çok sarıyor ki ruhumuzu; gözümüzün önündeki ilke, değer ve gelenekler bütününü göremez oluyoruz... Bunu kesinlikle ama kesinlikle düşünmek gerekir... Derinlemesine düşünmek gerekir hem de!...
Kirov'un anısı önünde saygıyla eğiliyoruz. Bunu yaparken; bugünün Kirovlar'ı olan ölüm orucu gazileri Sibel Balaç, Gökhan Yıldırım şehitliğin eşiğindeyken; NE YAPIYORDUK?
Kirov'un anısına ne kadar bağlıyız? Ne kadar yaşatıyoruz?
Sadece düşünelim; başka bir şey demiyorum...
Tekrardan; tüm dünya devrim şehitlerinin anıları önünde saygıyla eğiliyor; anılarını halk kurtuluş savaşımızda yaşatıyoruz!
Aşırı derecede anlam içerir!
Kendinize okkalı bir soru sormaya hazır mısınız? : “Ne istiyorum?”
Evet iki kelime. İlk okunduğunda da insanda gülme isteği yaratacak kadar basit gibi görünüyor. Fakat bence bir insanın hayatında kendine sorabileceği en esaslı sorudur bu. Çünkü bu soruyu kazıdığında altından “Benim var oluş sebebim nedir?” sorusu çıkar.
İnsan zihni oyunları çok sever. Ne istemediğini hiçbir gayret sarf etmeden kolayca bilir ve beyin her zaman kolaya meyleder. İşte bu tekamül ile bilincin arasındaki en derin uçurumdur. Beynin kolayı seçmesi zaman ilerledikçe daha da belirginleşir. Ve kolaya alıştığımızda bu durum düzene bağımlılık haline gelme tehlikesiyle yüzleşir. Düzenli bir hayatta beyin otomatik çalışacak ve az bir gayretle durumu kurtaracaktır. Zira beyin tembel olabilmek için çok çalışır.
Belki de istemediğimiz şeyleri hemen keşfedip devamlı şikayetlerde bulunma sebebimiz de budur. Oysa ne istediğimize odaklanabilmek sadece kendimizi tanımamızı sağlamaz, kendimizi sahiplenmemize de sebep olur.
Ve Nietzsche’nin dediği gibi:
“Birey, her zaman sürü tarafından yutulmamak için mücadele etmelidir.
Eğer bunu denerseniz, genellikle yalnız kalırsınız ve hatta bazen korkabilirsiniz.
Ama hiçbir bedel kendinize sahip olma ayrıcalığından daha değerli değildir..”
Bu iletiyi attıktan sonra başım ağrımaya başladı. Ablama başım ağrıyor dedim. O da:" ilaç iç" dedi. Az önce bununla ilgili alıntı paylaştım nasıl içeyim? dedim. Nasıl hayatımızın merkezine yerleşmiş ilaçlar. İşte bahsettiğim fiziksel bağımlılık bu. Bir de beni teselli ediyor:
-Sen iyide çok ilaç kullanan birisi değilsin ki...
Evet değilim. Kullanmayacağım:)
Berre Gül بر
@Berre_1
·1yıl
İlaçların zararları (ruhsal ve fiziksel)
Amerika'da her yıl 250.000 kişi tıbbi hatalar yüzünden ölmektedir. Bunlardan 127.000'i hastanede, yanlış ilaç verildiğinden veya ilaçların yan tesirleri yüzünden ölmektedir.
*Tecrübeler gösteriyor ki, ilaçlar bütün hastalıkların temelinde yer almaktadır.
-Örneğin; Antibiyotiklerin işitme duyusunu olumsuz etkilemesi,parasetamolun karaciğeri tahrip etmesi, aspirinin kan üretimini bozması vs.
*İlaçların en belirgin yan etkilerinden biri de bu ilaçlara karşı oluşan fiziksel ve ruhsal bağımlılıktır. Fiziksel bağımlılık, o ilacın sürekli kullanım gereksinimi ile kendisini gösterir. İlaç kullanılmadığında ortaya psikolojik dengesizlikler, baş dönmesi, baş ağrıları, bel ve bacaklarda ağrı, tansiyon ve kan şekerinin yükselmesi gibi rahatsızlıklar ortaya çıkar.
*Psikolojik bağımlılık ise kendisini ruhsal rahatsızlık olarak gösterir.( Örneğin; sigara, alkol, kokain) Morfin, kodein, anti deprasan, uyarıcı, uyku ilacı, fenilalalin vs gibi fiziksel olduğu kadar ruhsal bağımlılığa da neden olur.
>İLAÇLARDA BAĞIMLILIK ORGANLARDA VE DOKULARDA TAHRİBATA NEDEN OLDUĞU GİBİ GENETİK YAPIYI DA BOZAR!
Sayfa 36
