Düşünüyorum da, neden bazıları kendi işine bakamıyor? Mesela kendi hayatına, hani o çok yoğun olan işlerine bakmıyor? Ne derdi var benimle? Alıp veremediğiniz ne?
Kimse kimsenin dadısı değil bu hayatta. Kimse kimseye hesap soramaz birisi için.
Canımı yakacaklarmış. Benim canımı benden başkası yakamaz. Çünkü canım bildiklerim yakar beni. Bilmeden, düşünmeden öyle varsayımlar üzerinden fikir yürütmekle birilerinin güvenini kazanmak, kendini sevecen göstermekle yürümüyor bu işler. Benden ona, ondan bana haber götürmekle, çamur atmakla da değil yani insanlık. Benimle derdi olan şu hani "sanal" dediğiniz dünya var ya, o sanal dünyanızın bir de özel bölümü var DM diye, oradan bana gelsin, yüzüme, ay pardon mesaj bırakarak bana zehrini akıtsın. Bir Allahın kulu çıkıp da burada diyemez ki; "Sen bana geldin kiminse özelini anlattın." Yada "Dedi kodu yaptın."
Ha dertleştim mi? Evet. İnsan bildiklerimle dertleştim. Benim candostlarım hariç, kimseye bir tek şey anlattığım yok! DM yazan mı yok? Çok var. Üzdüm mü bu güne bu gün birini? Eğer biri bana küserse bile gel derim. Bana anlat derim. Kız, bağır, hatta çığlık at. Bir tek küfre musammam yok!
Uzun uzun yazıyorum ya hani. Herkes anlar da maalesef kafayı bana takan hariç. Dolanma çevremde dolanma. Çık yörengemden. Birini mi üzdüm? Sana ne? Biriyle mi arkadaş oldum? SANA NE?
Uzak dur benden uzak! Varsa sözün şov yapma. Gel özelden de ki, benim seninle derdim var. Verip de alamadığım var.
Sen biliyor musun benim ne yaşadığımı? Yok! O zaman su sa cak sın!!!