Bahar Kara
@baharrkara
24 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
...her sözümde biraz daha kırılıyordu. Bir enkaz gibi çöküyordu yüreği, kendi içinde mahsur kalıyordu sıradağlar deviren acısı.
İnsan acı çektikçe büyüyor, acı çektikçe olgunlaşıyordu ve ne yazık ki doğanın değişmez bir kuralıydı olgunlaşan her şeyin aynı zamanda çürümesi.
Ve dayanılmaz bir karmaşaydı dünya denen yer.
Okur Takip Önerileri
Sevilecek bir yanını bulsam seni sevmekten ebediyen vazgeçecektim.
Sana bir isim verene kadar tek sıkıntım sana bir isim vermekti, isim verdikten sonraki tek sıkıntım ise o ismi unutmak...
Ben o gün orada öğrendim, çocukluğu olmayanın büyüklüğü de olmazmış.
Sayfa 43Kitabı okudu
Yazık, dünyanın ortasında elindeki özür cümlesiyle kalakalan yoldaşımıza, yazık, kendini bile sevmeyi bilmeyen bize.
Sayfa 39Kitabı okudu
İnsan geçmişini sevmeden yaşayamazmış. Hatıra ne demek, yeni anlıyorum.
İlk acı değilsin, dedim. Son acı da olmayacağım, dedi. Sevmenin ötesini görmek istemiştim, dedim. Oradan geliyorsun, dedi. Sözcüklerden duvar örülmezmiş, dedim. Kurduğun konaklarda insanlar kendini seviyor, dedi. Yalnızlık hiç geçmiyor, dedim. Yazıyorsun ya, dedi.
Sayfa 18Kitabı okudu