ŞAİRİN DAVETI
Hayat bir şiir atölyesidir
Hissederek bakmasını bilene
Değdi mi senin de gözlerin
Bugün herhangi bir şiire?
Duydu mu kulakların
Bir kuşun kanat çırpışını?
Kapıldı mı saçların
Deli bir rüzgarın esintisine?
Okşadı mı ellerin
Ulu orta bir çocuğun saçlarını?
Ya da bir kediyi, köpeği?
Dinledin mi?
Kendinle baş başa kalıp
İçindeki yalnızlığın senfonisini?
Gülümsedin mi
Her sabah umutla doğan güneşe?
Her gün baktığın aynada ki yüze?
Düşündün mü hiç
Hangi şiirde anlatmışlar seni?
Bir kaç satırlık da olsa aradın mı
Senin için yazılmış bir şiirde kendini.
Aşk Bu Ya Seni Bende Unutmuş
İmza ve şöyleşi
11-12 Mayıs ODTÜ saat 14:00 17:00 arası siz dostlarımı görmek ve tanışmaktan mutluluk duyarım.
🌀🌀🌀
En karanlık gecede bile, küçük bir ışık var...
Bak yıldızlara..!!!
İçinizi karartan, gönlünüze sıkıntı veren herşey ,
Gecenin ışıklarıyla aydınlansın...
Gökyüzündeki yıldızların pırıltısı kadar
yıldızlar hep ordalar...
Yeter ki sen kafanı gökyüzüne kaldırmayı unutma...
Çünkü ;
Dünya bakmasını bilene gösterir tüm güzelliklerini...
Aydınlık Güzel Günlere Uyanmak Umuduyla
İyi Geceler Diliyorum ⭐🌙 🌠
"Gün doğmuştur yine üzerimize. Ümit ile, inanç ile göstermiştir bizlere yeniden başlamayı, umudu, hayatı ve en önemlisi en büyük anlamı göstermiştir bizlere. Aslında ne de büyük anlamlar varmış her gün doğan güneşte, bakmasını bilene. Bulutlara ne demeli. İçinde tutar tutar da ağlarmış yeryüzüne. Kimseye anlatamazmış, anlatsa da anlamazlarmış bulutları. İçine attıkça içinde birikir ve bir anda ağlayarak rahatlarmış. İçini döktükten sonra ise güzelliğin timsali olan gökkuşağını güneş ile çıkartırmış. Onların dertleriymiş bize bu kadar güzel görseller sunan. Bir dertmiş onlara bunları yaptıran. İsyan etmezlermiş dertlendikçe. Bizim ayrılığımız bir başkası için sıkıntı oluşturmasın der, güzellik sunar dururlarmış bizlere. Ne çok örnek alınacak yönleri varmış güneşin, bulutların, yağmurun, gece ve gündüzün.
İnsanlarda olmayan..."
Hayat içinde her türlü rengi barındıran bir yol. Hüznün içinde sevinç, sevincin içinde hüzün. Kâh gülerek kâh ağlayarak yol alır insan... Ve bakmasını bilene her renk güzel...
Kitap okuyan insanlar; 'seni seviyorum' demezler, onun yerine 'eyvallah' dediğinde 'eyvallah bizden' , 'teşekkür ederim' dediğinde 'teşekkür mü edersin?'
Elleri titreyince 'Ne olucak senin bu titreyen ellerin' derler... sevgilim, sevdiğim, aşkım yerine 'yuvam, sol yanım, gülmek sana haramsa melekler cenneti terk etsin' derler...
Hastalanınca ilaç yerine ıhlamur, mandalina getirirler. Ve şunu hic unutmayın ki kitap okuyanlar tavana bakmayı çok severler çünkü bakmasını bilene tavan çok şey anlatır. Kitap okuyan insanlar sizi kırmazlar. Çünkü sizi kitap olarak görürler. Eğer kitabına kıyamıyorsa size hiç kıyamazlar :)
Bir Destan Bir Tablo Bir Tablo da Bir Destandır
Bazen bir tablo nice destanları anlatır bir karede.
Geçmişi ve geleceğe ait .
Ve destanların her biri de nadide bir tablodur .
Bakmasını bilene, ibret alabilene
Kemal Kartal