Gülmek, ağlamak, nefret etmek, sevmek, pişman olmak, isyan etmek neyse yazmak da odur benim için. İşte o yüzden yazarım ben. Birtakım sosyal ihtiyaçlar, kafa tutulmaz kurallar, şahsi çıkarlardan dolayı yazarım. Kısacası yaşadığımın farkına varmak için yazarım ben. Herhangi bir toplulukta, mecliste, sofrada, insan olan her yerde boğazımda düğümlediğim hıçkırık, gözümde tuttuğum yaş, dudaklarımda soldurduğum tebessüm, koparamadığım çığlık, gölgesine sığınmaya mecbur olduğum sensizliktir yazmak. İşte bu yüzden alırım kalemi elime, bu yüzden dokunurum duyguların bam teline.