"Bir tane var."
"Artık bir tane dileğim var."
"Şimal'i kurtar," dedim.
"Başka bir Çiçek olmasına izin verme.Çocuk olmanın ne demek olduğunu unutmasına izin verme.Çocukluğun ne olduğunu bilsin.Sevmeyi öğret ona.İnsanlara karşı nazik olmayı öğret.Nezaketin aptallık olmadığını öğret.Bildiğin her şeyi öğret.Çiçek olmamayı öğret ona..."
“Özür dilerim,” dedi başını ıstırapla üzerime bırakıp."Özür dilerim,senden bütün acılarını almak istemiştim."
"Aldın." diye fısıldadım."Artık acımıyor.Artık gerçekten eve dönüyorum." Ayakkabıların topuklarını üç kez birbirine vurmaya çalıştım ama ikincide gözlerim sonsuz karanlığa teslim oldu.
Yaşamak için yıllarca ama yıllarca uğraşmıştım.Oysa ölmek bir anda olan bir şeydi.Bir anda... Bana kalırsa insan,hayatını bir anda her şeyi kaybedebileceğini unutmadan yaşamalıydı.
Yaşamak için kendimizi kaybettiğimiz bu dünyada,bir anda ölebileceğimizi bir an bile unutmamalıydık.
Tatlı rüyalar, Ayza.
Sayfa 409Kitabı okudu
Yağmur altında
Ne zaman yağmur yağsa ben hep böyle oluyorum. Bir küskünlük, bir bezginlik sarıyor içimi. Yağmur damlalarının toprakta kayboluşu bana insanoğlunun çaresizliğini hatırlatıyor durmadan. Hepimiz bir yağmur tanesinden başka neyiz ki? Önce bir buğu halinde topraktan yükseliyor, sonra bir küçük damla olarak yine toprağa dönüyoruz.
Yağmur altında
Sayfa 229
Öğret bana sevmeyi bildiğin ne varsa söyle
içinde tuttuğun her şeyi 🍃
Öğret bana sevmeyi , bildiğin ne varsa
Söyle ,
İçinde tuttuğun her şeyi...
Göster bana , görmediğim ne varsa
Anlat ,
Dök yüreğindeki hasreti...
Öğret bana sevmeyi bildiğin ne varsa söyle
içinde tuttuğun her şeyi,,
Öğret bana sevmeyi bildiğin ne varsa
Söyle, içinde tuttuğun her şeyi
Göster bana görmediğim ne varsa anlat
Dök yüreğindeki hasreti ..
Bir gün genç bir adam, büyük düşünür Aristo'ya gider yalvarır; "Lütfen, Aristo, bana bildiğin her şeyi öğret." der. "Bildiğin her şeyi, ama her şeyi bilmek istiyorum!" "İsteğini düşüneceğim. Ama önce birlikte nehre doğru böyle yürüyelim, ne dersin?" der Aristo. Genç adam nehre doğru Aristo'yla birlikte yürür. Nehre vardıklarında Aristo eğilip yerden bir taş alır, suya bırakır ve genç adama taşı sudan çıkarmasını söyler. Genç adam taşı çıkarmak üzere eğilince Aristo onu ensesinden kavrayıp kafasını suya sokar ve genç adam canhıraş bir halde kollarını sallayana dek öylece tutar. Genç adam nefes alabilmek için debelenip durur. Aristo, genç adamın bu numaradan kendine bir ders çıkarmış olacağına kanaat getirdiğinde kafasını sudan çıkarır. Nihayet tekrar konuşabilecek hale gelince şaşkınlık ve öfkeyle sorar genç adam: "Neden yaptın bunu? Az kalsın boğuluyordum!"
Aristo yanıtlar: "Sana bildiğim her şeyi öğreteceğim. Ama öğreteceklerimi öğrenmek için, öğreteceklerime fena halde ihtiyaç duyman lazım. Yaşamak için nefes almaya duyduğun kadar gereksinim duymuyorsun, öğreneceklerinin sana bir faydası olmaz."