Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Herkese merhabalar. Soğuk, sıcak, karlı, yağmurlu ve her türlü hava koşullarında bana eşlik etmiş olan kitabı tanıtmaya geldim.
Modern Klasikler Dizisi içinde beğendiğim keşke biraz daha uzun olsa diye hayıflandığım kitaplardan birisi: #baragan'ındikenleri
Kitapla 20.yy. başlarına gidiyorsunuz. Romanya'da yaşanan bir sosyal çelişkinin anlatısı olan kitap, modern ekonomi ile kır yoksullarının payına düşen sefalet arasındaki tezatlığı anlatıyor.
Küçük Matake ve yoldaşı Dişlek... Önlerinde iken arkalarında kalan dikenler ile çıktıkları dünya yolculuğu...
Harika bir #novella . Kesinlikle tavsiye ediyorum.
Efendiler ve köleleri konu alan bir kitap. Daha doğrusu köle olarak görülen köylülerin bir baş kaldırışı ve malum hazin son… Yazarın okuduğum ilk kitabı oldu. Kitabın içeriğinden ziyade verdiği duyguyu aktarmak isterim. Nedense bozkır, toprak konulu kitapları okuyunca ayrı bir hüzünleniyorum. Kitap bittikten sonra sanki o bomboş dümdüz bozkırda uzaklara dalmış gitmiş ve uzun uzadıya düşünüyorum. Ne için varız ve bu efendi- köle sistemini barındıran hırslar yığınıyla uğraşmak büyük haksızlık değil mi? Gün sonunda insanı, bitkisi ve hayvanı birer canlı olarak bu yeryüzünde ve birtakım işkencelere neden maruz kalıyor?
Bana daha ilk bölümdeki dikenli arazi tasvirinden İnce Memed'i hatırlatmıştı. Konu olarak da birbirine paralel kitaplar. Bir ağa tarafından sömürülen Rumen halkının açlığa karşı hayatta kalma mücadelesi, 15 yaşındaki Matake'nin gözünden anlatılıyor. Hani bazı kitaplarda dramlar sömürü aracıdır, okuru ağlatmak için vardır, abartılıdır. Bu kitaptaki dram öyle gerçek ve soğuk ki okurken boğazım düğümlendi. Duygu sömürüsü olsun diye uzatılmadan sadelikle anlatılan acılar bence çok daha gerçekçi ve üzücü oluyor. Sizi 1900'lerin ilk yıllarının Balkanlarına götürecek kısacık bir hikaye. Rüzgarın uzaklara sürüklediği dikenlerin peşine düşüp hayallerini kovalayan iki çocuğun hikayesi.
Baragan'ın Dikenleri
Okudum bitti. Yazarın kalemiyle ilk defa tanıştım ve beğendim. Akıcı ve sürükleyici bir kitaptı. Bir günde bitecek bir eser .
Yazar o kadar güzel konulara değinmiş ki. Açlık , yoksulluk, yaşam koşulları, toprak ağalığı gibi .... Öyle bir dönem ki toprak sahipleri bolluk içinde yaşarken, orada çalışan insanlar sefalet içinde yaşıyor . Gerçi bu durum halende devam ediyor. Bir kısım zenginlik içinde bir kısım sefalet. Asıl çalışan kişiler karşılığını alamıyor maalesef.
Matake bizi harika bir yolculuğa çıkartıyor. Karakter sanki benmişim gibi okuyorum genelde. Böyle olunca da baya keyif alarak okuyorum. Okuyun derim. Evet kimler okudu?
Baragan'ın Devedikenleri #okudumbitti
Kitap 1907'nin Romanya'sında Tuna Nehri kıyısında bir balıkçı köyünde geçiyor.
Hikayenin kahramanlarından biri, Kostake'nin şu sözleri dönemi güzelce özetliyor aslında:
" İşte devedikenlerinin hakiki hikayesi. Kiokoi devedikenleri! Cellat devedikenleri! (Zalimler kastediliyor) Ucu bucağı olmayan bir Baragan haline gelen fazlasıyla sabırlı memleketimizin üzerinde şiddetle hüküm süren cüzzam! Bininci defa olarak kendime soruyorum: Nasıl oluyor da köylüler tenda'larını istila eden, sırtlarına binen ve son damlalarını da akıtan bu devedikenlerinin ısırıklarını duymuyorlar? Nasıl oluyor da öfke tepelerine çıkmıyor? Ve öz yuvalarından kendilerini kovan bu ayrıkotlarının topunu birden ateşe vermiyorlar?"
Yazar toplumsal uyanış, ayaklanma ve ardından devlet eliyle yargısız infaz edilen 11.000 köylünün hikayesini o kadar güzel anlatmış ki kendisini ayakta alkışlamak isteyebilirsiniz. Kitapta anlatılanlar tamamen gerçeklere dayanıyor.
Panait İstrati'ye Balkanlar'ın Gorki'si deniyormuş ve tüm kitapları kendi yaşamından ve çevresindeki insanların hayatından izler taşıyormuş.
Bana Jorge Amado'nun Kızıl Tarlalar'ını da anımsattı.
Baragan üzerinde sadece devedikenleri yetişen uçsuz bucaksız bir bozkır. Geçenler internette bir Baragan videosu görünce hemen kitabı daha fazla bekletmemeye karar verdim. İyi de oldu; hem 100 yıllık hem de eskimemiş bu öyküde yazar "...bütün memleket bir Baragan'dan ibaret ve üzerinde dolaşan eli kamçılılar, devedikenlerinden çok daha zehirli." diyor. Fazla tanıdık değil mi?
Hey gidi diken öyküsü hey!
1900'lü yılların başları.
Kahramanımız, Matake(daha 14 yaşında).
Yer, Romanya kırları.
Çocuklar tarafından türlü maceralara atılmanın hayal edildiği Baragan ve Baragan'ın dikenleri. Adeta bir diken krallığı.
Suyu erişilmez derinliklerinde saklayan, dikenlerin dışında hiçbir şeyin ayak basamadığı bu uçsuz bucaksız topraklar, gençlere dünyayı gezme hayalleri kurdurtuyor.Dikenlerin peşinden gidilen meçhul hayatlar...
Yaşadığı köy dışında herhangi bir yer görmeyen Matake ve arkadaşı Dişlek, dikenlerin peşinden bir maceraya atılırlar ve yaşları gereği de farkında olmadıkları ülke gerçekleriyle tanışmaya başlarlar.
Kötü örgütlenmiş, kötü yönetilen, varlıklıların tok, halkın yoksul olduğu bir ülke.
Derebeyleri pençesinde ezilen fakir halk.
Ekmek bile yok, ekmek kırıntısı bile ne kadar değerli.
Bir yanda modern şehirler kurulurken, varlıklılar bolluk içinde daha da zenginleşirken diğer yanda gün geçtikçe daha da sömürülen yoksul köylüler.
Asıl dikenlerin öyküsü bu işte! Uçsuz bucaksız bir Baragan'a dönüşen şu sabırlı ülkemizin tepesine çöken amansız cüzzamın... cellat dikenlerin, zengin uşakların öyküsü. (sayfa 67)
Ve tabi ki isyan. Ayaklanan köylüler yargılanmıyor bile ya kurşuna diziliyor ya da zindanlara atılıyor.
Panait İstrati bu eseri, 1907 yılında hükümet ve toprak ağalığına başkaldırdıkları için topa tutulan Stánileşti, Báileşti, Hodivoaia köylülerine adamış, içine kendi yaşam öyküsünden de kesitler katmış.
Keşke daha uzun olsaydı.
Keyifli okumalar...