Bardağın boş tarafı gibiyim, kimse doldurmuyor, kimse tamamlamıyor eksiğimi. Bardağın dolu tarafı gibiyim, kimse boşaltmıyor taşan acılarımı, boğuluyorum.
Yıllar önce ilk "Sizce, bardağın yarısı dolu mudur yoksa yarısı boş mudur? " sorusu sorulduğunda sadece iki seçenek vardı. Ya dolu tarafı görmeyi seçecektin ya da boş tarafı. Ya hayatında olayları, kişileri iyiye yoran birisin ya da sadece kötü tarafından bakıp olumsuz yönleri gören. Fakat nasıl hayata pembe gözlüklerle bakmanın faydası yoksa siyah gözlükler ile de bakmanın faydası yoktur. Evet, bardağın yarısı boştur ve yine evet o bardağın yarısı doludur. Hayatımızdaki olayların aynı bardaktaki gibi olumlu ve olumsuz taraflarını olduğu gerçeğini yadsıyamayız. Boş olduğu kadar dolu, olumlu olduğu kadar olumsuz, iç acıcı olduğu kadar da üzücü olabilir. Elimize kalan tek şey olan gerçekliğimizi kendi ellerimizle uzaklaştırmamıza gerek yok. 💜
Kendime değildi ilk dargınlığım ama ilk barışmam kendimle oldu.
Hem zaten öyle uzun uzadıya küsmeyi beceremem ben, taşıyamam içimde o ağırlığı, daraltır beni.
Bardağın dolu tarafı için su lazımmış bana ve herkese.