Bardağın boş tarafı gibiyim, kimse doldurmuyor, kimse tamamlamıyor eksiğimi. Bardağın dolu tarafı gibiyim, kimse boşaltmıyor taşan acılarımı, boğuluyorum.
Ömrüm, yapabildiklerimle yapamadıklarım arasında salıncakta geçti, öyle geçecek. Bardağın dolu tarafını boş tarafı besledi bir bakıma. Kişioğlunun sınırlarını görmesi için onları zorlaması gerekiyor. Sınırlarını genişletmesi, açması için de.
Bardağın boş tarafı gibiyim, kimse doldurmuyor, kimse tamamlamıyor eksiğimi. Bardağın dolu tarafı gibiyim, kimse boşaltmıyor taşan acılarımı, boğuluyorum.
Bardağın dolu tarafından bakmak hatta bardağın boş tarafı olmadığına ikna etmek için yazılmış bir teselli armağanı. Yaşanılan her anda birer hikmet saklı olduğunu anlatan yazar, bu hikmeti daha anlaşılır kılmak için konulara ayırmış. Biraz daha anlaşılır olsun diye farklı alanlarda söz sahibi insanlardan alıntılar yaparak konuları süslemiş. Kitap bir başucu kitabı özelliği taşıyor. Herhangi bir sayfasını açıp oradaki konu hakkında düşünmenizi, eksiklerinizi görmeyi sağlıyor. Kitaba 9 puan verdim, çünkü çok açıklayıcı olayım derken bazı yerlerde sıkılacak kadar aynı anlamları farklı cümlelerle ifade etmiş. Yine de çok fayda sağlayıcı bir kitaptı. Tavsiye ederim.
Aile içinde babam varken yani hayattayken manevi anlamda babasız gibi büyüyor olma hadisesine çocukken çok üzülüyordum ama büyüdükçe o gün beni üzen her şeyin aslında bugünlerde sahip olduğum tüm güzelliklere ve zihnimde yarattığım düşünme merkezinin inşasına kaynaklık ettiğini görüyorum. Bardağın dolu ya da boş taraf
ı muhabbetindeki belki boş tarafındaki en dolu kısım buydu, travmalarla dolu bir çocukluğun tek ve faydalı iyi tarafı buydu sanıyorum.
'Acınız öldürmüyorsa mutlaka güçlendirir' sözü bende vücut buldu.