Merhaba 30'lu yaşlar...
Birçok şehir, sağlam dostluklar, birkaç beyaz saç ,birçok kitap , birçok öğrenci,başarılar ve başarısızlıklar. 20'li yaşlar çok güzeldiniz. 20'li yaşları güzelleştiren her şey ve herkes özellikle de minik öğrencilerim sizleri çok seviyorum .
Güle güle 20'li yaşlar...
Geçen gün okuduğum bir iletide bir şey dikkatimi çekti. Öğrenci olduğunu belirten bir şahıs, namazlarını kılmasına ve Allah’a dua etmesine rağmen sınavlarında iyi notlar alamadığını belirterek bu durumun onun inançlarını zayıflattığını, ibadete olan bağlılığını azalttığını söylüyordu.
Sizler de çevrenizde mutlaka böyle düşünen kimseler
Bir videoya denk geldim. Videodaki şahıs "Allah'a
inanıyor musunuz?" sorusuna "inansam ne olur
inanmasam ne olur? Allah' a inanmak hayatımıza bir
değer katıyor mu ki?" diyordu. Konuşmasının devamında aynı şeyi namaz için de söylüyordu: "Namaz kılsan ne olur kılmasan ne olur? Namaz kılmak bir değer üretiyor mu?
İnsanlar her zaman en başa sağlığı koyarlar, kendi önem listelerinin hep vazgeçilmez maddesidir bu, daha sonraya sağlığınızı bozmanız pahasına başarıyı koyarlar. Ne kadar zor bir durumda olduğunuz önemli değildir ya başarırsınız ya da bu - ya da - kelimenin bulunduğu bir alternatif söz konusu değildir.
Kimse sizden üstün bir şey beklediğini söylemez ama başarılarınız başaramadıklarınızla gölgelenir.
Tarihten korktum, söylenenlerden değil söylenmeyenlerden korktum çünkü en sonunda şunu farkettim: insanlar başarmak uğruna başarısızlıklardan kurtulurlar ve başarısızlıklar her zaman insanlardır.
