Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Başaran
Başaran
@basharan
Lisans
İstanbul
73 okur puanı
Nisan 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kahraman öğrencilerinin,
Ezilen köylülerinin,
Sömürülen işçilerinin,
Savaşan halkının
Kanında yaşayan yurdum
Guatemala’ya...
ithafıyla başlıyor kitap.
Okuduğum ilk M. Angel Asturias kitabı. Guetemala doğumlu, Nobel Edebiyat Ödülü’ne sahip bir yazar.Askeri darbelere olan karşıtlığı ve devrimciliği sebebiyle vatandaşlıktan dahi çıkarılan bir yurtsever kendisi. Ancak hiçbir zaman halkına ve yurduna olan sevgisi için mücadele etmeyi bırakmamış. Yurdunda olanları ve halkının yaşadıklarını tüm dünyaya duyurmuş yazdıklarıyla.
Kitaba gelecek olursak, 8 öyküden oluşan bir kitap. Amerika’nın ‘arka bahçesi’ni dizayn etmek için sık sık kullandığı askeri darbelerden payını alan ülkelerden biri olan Guatemala’da, yapılan bu askeri darbeler etrafında geçiyor kitap.Amerika’nın ülkemizde de kullandığı komünizmle mücadele dernekleri üstünden yapılan fişlemeleri, işkenceleri, faili meçhul cinayetleri görüyoruz.
Ülkenin yaşadığı bütün vahşeti, komşu ülkelerden gelen paralı askerlerin ve darbecilerin yerlilere uyguladığı toplu katliamları, tecavüzleri çok vurucu şekilde anlatıyor yazar. Bu anlatım sırasında büyülü gerçeklik akımından da faydalanıyor. Yazarın anlatımından çok içeriğin gerçekliği ve sertliği okumayı zorlaştırıyor zaman zaman. Ancak kesinlikle okunması gereken bir kitap ve yazar.
Gerçek veya yarı kurgu olması fark etmeksizin tarihi bir arka planla işlenen kitaplar ilgimi çekmiştir hep. Baudolino da bu yönden tatmin edici bir kitaptı. Kitaba da ismini veren baş karakter Baudolino gerçekten ilgi çekici ve sürprizlerle dolu bir karakter. İçinde yaşadığı çok iyi bir hayal dünyası var ve bunu fiiliyatta yalanlar üzerinden de somutlaştırıyor. Bunu yaparken yine de bir yandan ayakları yere basıyor, bunlara bir altyapı hazırlıyor. Onu yaratan Umberto Eco gibi.
Kitapta çokça Hristiyanlık motifi ve kültürüne ait bilgi ve gönderme var. Gerçeğin nerede bitip, kurgunun nerede başladığı konusunda yer yer yanılgılara düştüm. Bu muhtemelen bu konuda yeterli altyapım olmamasından kaynaklanıyor. Ama bu, hikayedeki zevk ve merak unsurunu azaltmadı kesinlikle. Hatta sizi araştırmaya ve öğrenmeye itiyor. Sadece edebi olarak değil, teoloji ,tarih, felsefe, sanat, antropoloji konularında da.
Dini motiflerin, mitlerin vs. insanlar tarafından nasıl oluşturulduğu ve yine insanlar tarafından değişime uğrayarak nesilden nesile aktarıldığına dair güzel örnekler mevcut. Sürekli değişen güç dengeleri, din ve iktidar ilişkileri, mezhepsel farklılıklar, iç savaşlar, Orta Çağ Avrupa'sı, Konstantinopolis ve doğu coğrafyası ....
Kitabın yarısından sonra gerçeküstü öge ve karakterlerle mesaj verme ve göndermeler yapması benim için okumayı güçleştirdi diyebilirim. Hyptia, pigmeler, satirler, devler, cynocephaluslar, roclar gibi tarihi ve mitolojik karakter de girdi hikayenin içine. Bütününe bakınca okuması zor ancak oldukça doyurucu ve keyifliydi.
Uzun zamandır okumak istediğim bir kitaptı. Okuması da bir o kadar uzun sürdü. Bazen bana fazla teorik gelen anlatımı, bazen de örneklerin uzunluğu ve yer yer sıkıcılığı buna yol açtı diyebilirim.
Ancak genel olarak beğendiğim, öğrendiğim ve bir şeylerin farkına vardığım bir kitap oldu. Bu tabii ki öne sürdüğü her fikre katılıyorum demek değil
Okur Takip Önerileri
Oktay Akbal’ın okuduğum ilk kitabıydı bu. Bendeki kitap 1979 Tekin Yayınevi baskısı. İçinde, ilk gençlik yıllarına denk gelen 40’lı yıllarda yazdığı, kendi hatıralarına dayandığını anladığımız sıradan durumlar, dönemin İstanbul’undan ve yaşamından kesitler sunan öyküler bulunuyor. Dili oldukça sade ve bazen açıkçası fazla basit geliyor. Tabi yazarın bu öyküleri yazdığında yirmili yaşlanırının henüz başında olduğunu unutmamak gerekiyor.
Kitaba da ismini veren Önce Ekmekler Bozuldu, içindeki en iyi öykü bence. Aktif olarak savaşın içinde bulunmasa da, halkın psikolojisi, savaşın dolaylı etkileri gibi konulara sade bi dille değiniyor.
Bir diğer güzel öykü de Mahmut Beyin Gazetesi. Ahşap bir evin dışına tebeşirlerle yazılar yazarak kendi gazetesini oluşturan garip bir adamın hikayesi. Aynı zamanda değişime uğrayan kentle beraber yaşanmışlıkların ve hatıraların nasıl silindiğine de değiniyor yazar bu öyküde.
Genel olarak öykülerindeki 40’lı yıllardaki İstanbul betimlemeleri keyifliyken, yazarın kadınlara bakış açısı ve anlatımları da bir çok yerde bir o kadar keyifsiz...
İki ciltlik seri bitti. Biraz zorladı çünkü yer yer bir romandan çok söylev kitabı okuyormuş da bunu destekleyici hikayeler anlatılıyormuş gibiydi. Aslında bunda da bir sorun yok ama roman okuma isteğiyle başlanınca bu durum hoş olmuyor. Yazarın görüşlerinin birçoğuna katılmakla birlikte hikayenin arasında, sürekli bir şekilde uzun uzun kendi hayat görüşüne göre durum tahlili yapması can sıkıcı olabiliyordu.
Her şeye rağmen okudukça 200 yıldır burjuva çıkarcılığın, faşizmin ve din tüccarlığının değişmediğini ve hala yaşadığımız çağda bilimi, laikliği, gerçeği, eşitliği anlatıp, bunları savunmak zorunda kalmak çok acı. 2020 yılında hala tarikatla ve cemaatlere akıtılan paraların ve verdikleri dini eğitimin çok sayıda insanın beynini yıkamasının yanında devlet eliyle okullarında gerici eğitim verilmesi, devletin kadrolu din personeli bulunup laikliğin ayaklar altına alınması, yandaş basının iktidardakinin, güçlünün yanında yer alıp aynı yalanları tekrarlayıp halkı kandırarak farazi bi dünya yaratması, burjuvazinin ve iktidarın her sıkıştığında ırkçılıkla ve savaş çığırtkanlığıyla gündemi değiştirmesi gibi gibi olaylarla karşı karşıya olan bizler için kitap aslında çok tanıdıktı.
Evet, "Gerçeklerin er ya da geç ortaya çıkmak gibi kötü bir huyu vardır” ama kitabın sonundaki gibi gümbür gümbür ve kitlesel bi kabullenişle olmuyor maalesef. Günümüzde her şey o kadar deformasyona uğruyor ve yalanlar o kadar çok tekrarlanıyor ki gerçeğe ulaşmak ve geniş kitlelere ulaştırmak oldukça zor.
Kitabı okumaya başlamadan önce kitap ve yazarı hakkında internetten bakındım biraz. Sapiens gibi benzeri kitapları okumadığım için karşılaştırma yapamasam da, çok da merak uyandırıcı bir kitap değildi benim için. Şayet okumaya başladıktan sonra da hediye olmasa devam etmeyebilirdim.
Mesela dinlerin ortaya çıkışını çok uzun işlerken, birçok konuyu çok üstünkörü geçmiş.İşlediklerinde de tamamen tarafsız anlattığını düşünmüyorum. Soyvet devrimi ve nazizmin gelişimini, sonuçlarını bir tutmak gibi bir aymazlığa düşmekle kalmamış, Lenin, Stalin ve devrimciler hakkında da gerçek olmayan ifadeler kullanmış.Yüzlerce sayfa sosyalist yönetimler ve liderleri hakkında yalan-yanlış ifadelerde bulunup çokça "sosyalizm-komünizm" kelimeleri kullanarak bunu zihinlere zerk ederken, ucundan kapitalizm eleştirisi yaparken bile neredeyse hiç "kapitalizm-kapitalist" gibi kelimeleri kullanmamış. 2. Dünya savaşının çıkışına patronların ve kapitalizmin rolünden bahsetmemiş ama nazizme demir yumruk indiren Stalin'e ve hayatını kaybeden milyonlarca komüniste iftiralar atmış. Öyle ağır ithamlar var ki yazarın salt antikomünist fikirlerden kör olduğu söylenebilir.
Sonuç olarak, salt yazarın hayata bakış açısını ve ideolojisini kendime yakın bulmadığımdan, bu perspektifle yazdığı bir insanlığın tarihi hikayesi de benim açımdan hak verilebilir ve beğenilebilir değil.
Darwin'in araştırma ve eserlerini oluşturma süreçlerini; türlerin kökeni, sınıflandırılması ve o direk öyle isimlendirmese de evrim araştırmalarını; etkileşim içinde olduğu bilim insanlarıyla ilişkisini ve Darwin'in insanlığa kazandırdıklarını özetin özeti şeklinde anlatıyor yazar. Özetin özeti olduğu halde yoran bir kitap. Darwin'in eserlerini okumadan okunabilecek ve giriş için fikir oluşturabilecek bir kitap.
Bu kitabı okurken gözümde sürekli mülteciler ve mevsimlik tarım işçileri canlandı. Zorunda kaldıkları için, ölmemek, karınlarını doyurmak için evsiz barksız, bilmedikleri coğrafyalarda çok kötü şartlarda yaşamaya çalışanlar. Onları ya görmezden gelir ya da kazandıkları üç kuruş parayla işlerini ellerinden aldıklarını düşünüp saldıranlar, emeklerinin karşılığını vermeyenleri görmeden. Yine öfkelendiren ama ezilenlerin güçlü olduğunu gösteren bir kitaptı. Sonu aşırı vurucuydu.
Rusya'da, 1800'lerin sonlarında, sanayinin yeni geliştiği ve işçilerin bir ayağının hala köyde olduğu zamanlarda geçiyor kitap. Bu dönemde "işçi sınıfı" düşüncesini savunan ve bu düşünceyi yaymak için mücadele eden ileri işçileri, çok da adı duyulmayan ajitatör ve işçi liderleri anlatılıyor.Sürülmeyi ve ölümü göze alarak, 1917 öncesi grevleri örgütleyen, işçileri bilinçlendiren ve kıvılcımı ateşleyenlerden: Pyotr Alekseyev, Viktor Pavloviç Obnorskiy, Stepan Halturin, Pyotr Anisimoviç Moiseyenko...
Zaten diğer incelemelerde, benim düşüncelerimin çoğu paylaşılmış. Ben de keşke diziyi izlemeden önce okusaydım diyenlerdenim. Tabi ki kitaplar diziye göre daha ince ayrıntılar, daha güzel betimlemeler barındırır. Kitapta yaşanan olayların genelini bildiğim için daha çok dizide olmayan veya fark edemediğim ayrıntıları okumak zevk verdi bana. Yazarın hayal dünyasına ve yarattığı dünyaya; coğrafyaya, ailelere, karakterlere, değişik ırklara v.s. hayran kalmamak mümkün değil gerçekten.
Lisbeth çok net ve tutarlı bir karakter, tepkileri farklı gelse de aslında hep ondan beklediğimiz tepkileri veriyor. Bu kitapta, ilk kitapta değinilmeyen ve aslında Lisbeth’i Lisbeth yapan geçmişini öğreniyoruz. Ana karakterlerimizin dışında gelişen ve çözmeye çalıştıkları olaylar birbirine güzel bağlanmış bence. Okurken boşlukta kalan bir şey olmuyor ve bu yüzden hızlı bir şekilde okunabiliyor. Sadece insana zorlama olmuş hissi veren rastlantılar ve kitabın sonlarında abartılmış birkaç olay biraz can sıksa da o heyecan içinde göz yumulabiliyor.
Öncelikle kitapların orijinal film serisini bir kaç sene önce izlemiştim. Kitabı okurken de yer yer filmden sahneler canlandı gözümde yer yer de tabi ki filmde yer verilmeyen olayları okudum kitapta.Kuzey Avrupa'nın soğuk iklimini hissettim neredeyse okurken. Refah düzeyi yüksek olsa da kapitalist düzenin sürdüğü yerler sonuçta ve patronların katakullilerini görüyoruz bir yandan. Gerilim-gizem hiç azalmıyor ve kalın bir kitap olmasına rağmen sıkmıyor o yüzden. Lisbeth Salander başlı başına çok iyi bir karakter. Tek hoşuma gitmeyen şey, son bölümdeki olayların çok hızlı gelişmesi ve belki de baştan savma olmasıydı.
Evliliklerinin 10. yılına giren bir çiftin, birbirlerine dürüstlük sözü vererek bir gece boyunca çocukluklarından yetişkinlik yıllarına itiraflarda bulunmalarını konu alıyor kitap. Aslında birbirlerini hiç tanımadıklarını fark ederler acı ve öfkeyle. Diyalog ve yer yer monologlarla kadın-erkek ilişkileri, toplum baskısı, bastırılmış cinsellik, ahlak, namus, erkek egemen bakış açısı gibi kavramları evlilik kurumuna da dokunularak anlatılıyor. Evliliğin toplumsal ve karşılıklı sözleşmelerle bir şirket gibi yönetildiği ve çoğu şeyi sümen altı etmek için kullanıldığı da anlatılmak istenen şeylerden. Son 10 sayfasındaki cümleler çok keskin.
1900'lü yılların başında , Bulgaristan Romanya sınırında geçen kitabın ana hikayesi, eski şaşalı günlerinden eser kalmayan bir çiftlik sahibinin kızı Nona ve sınır hattı subayı Galçev arasında geçen gelgitli bir aşk hikayesi. Ancak bu ana hikayenin etrafında köy hayatı, doğa-insan ilişkileri ve toprak ağalığı-topraksız köylüler gibi konular işlenmiş. Ayrıca yazarın, kitabın orijinal halinde de bazı durumları Türkçe kelimelerle ifade etmesi, sınırların ne kadar suni olduğunun da kanıtı.Yazarın okuduğum ilk kitabı, diğer eserlerinin de okunabileceğinin bir işareti oldu benim için.
