Eğer
O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler, arkalarında doldurulması
mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
Dayanılması o kadar da zor değildir, büyük ayrılıklar bile en güzel yerde başlatılsaydı eğer.
Utanılacak bir şey değildir ağlamak, yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer
Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık,
çalınan
çay yaparsın muhalfarz
kaynatırsın, seversin
sonra konar buğular
ak kiraz çiçeğine
bir şey derinden derin
işler ta ciğerine
hayat bu kadar işte
kim ki ağlıyor, gördüm;
tanrı değilim fakat
sadece bu.
sedirde
bir bardak kavrar gibi
sıcak kan damlaları
her tavşandan bir bakış
başka ne olabilir
evvel bahar, ahir kış
hayat bu kadar işte./Süleyman Çobanoğlu
İnsan birisinde bulduğu yanlışları, başka birinde görmezden gelebiliyor. Birinden vazgeçme sebebi, diğerinde çabalama ve tutunmaya dönüşebiliyor. Öyleyse insan birini suçlarken, aslında onun sadece kendi dinamiklerine uymadığını bilmiyor. Elenen herkes bir başkasının vazgeçilmezi.
Dr. Bahar Tezcan
İnsan giden olmaya yabancıydı.Bu ne ilk ne son olacaktı.Vakti gelen bir bir gidecek çünkü insan yetemediği yere yabancılaşırdı.Şunun surası özlem ,şunun şurası kalbi bir karşılanma ve bir adım sonrası kavuşma.O kadar... boynuma düşen ipe bir sırt ekleyip kendine dönüyorsun.Ben bu hayatta hep seni saran kalbe virane oldum.Her şeye inat hep kalan oldum.Kayıpları kabullendim.Binlerce vazgecene yazılmış ama yollanmamış mektubum var.Zarf attım kalbime.Adres başka yazarken o hep aynı yerde kendi sesimle okunup kendi sesimle işittim.Tüm gecelerimde kendim yürüdüm.Kimsenin adımlarını yoluma vardırmadım.Ben sendim sense kimdin haberin yok, haberim yok..Kalbimden uğradıklarıma ince bir sızı sonsuz şevkat.Yalnızken bile ikili toprak kokusu sarmışken yedi düveni benim yanımda ayakları çıplak bir kimsesizlik vardı.Zaman kendi koynunda dinlendirip sarılmışken öptüm omzumu, öptüm gözlerimi öptüm ellerimi.Güneş doğdu kapamadım gözlerimi ben.Yeniden doğdum.Hemen ardından bir çiçek açar ,bir kuş sürüsü havalanır içimin içimden.Alışmadım.Hazmettim.Yetindim. Zamana bir fide oldum,bir ağaç bir meyveli ağaç.Her bahar buradayım, her yazda oldum her sonbaharda piştim.Kendimi bulma savaşıydı belki.Ben kendimi kaybetmek için bahaneler koydum Yoluma taşları bir bir kendim koymadımsa da.Evet ben buradayım.Ben hep kalandım, inkârda edemem başım hep gözyüzünde.Kabul ediyorum insan yaşamı boyun giden olmaya yabancıydı.Bundan sonra giden yabancı da kalacak .Bu ne ilk ne son olacaktır.Söylenecek hep sözlerimiz olacaktır. Bundandır şarkılarla, şiirlerle susacaktık en gecesinden.Gitti yol karanlık ,gitti.Kalbim şimdi kendi kendine kalmış.12/6/2022 23:00
Sanma ki derdim güneşten ötürü;
Ne çıkar bahar geldiyse?
Bademler çiçek açtıysa?
Ucunda ölüm yok ya.
Hoş, olsa da korkacak mıyım zaten
Güneşle gelecek ölümden?
Ben ki her Nisan bir yaş daha genç,
Her bahar biraz daha aşığım;
Korkar mıyım?
Ah, dostum, derdim başka...
-Orhan Veli Kanık
Sen çiçekli elbiseler giydiğin zaman
Bahar geldi sanıyorum.
Gülümsediğinde
Utangaç bir erik ağacı gibi çiçek açıyorum.
Saçlarını savurduğunda
Rüzgârınla dağılıyorum.
Bir konuşsan, adımı söylesen.
Başka hiçbir ses duyamayacağım.
Elimi tutsan
İçimde ki kumdan kaleleri
Bir bir yıkacağım.
Her merhaba bir vedadır
Her veda bir merhaba.
Beylik lafların arkasına saklanmadan.
Bir kere sarıl bana
Söz senden başka
Kimseyi sevmeyeceğim..
Ümit ÜSKÜDAR