Kitap, gerçeklik ile hayal arasındaki ince sınırların muhteşem bir portresini sunuyor. Hikaye, Çin'in tek çocuk politikasının gölgesinde yaşayan Bayan Ming'in yaşamına odaklanıyor ve onun tuhaf ama büyüleyici dünyasına dair bir pencere açıyor. 
Eric Emmanuel Schmitt'in ustalıklı anlatımıyla, birbirinden farklı ve derinlikli karakterlerle tanışırken, her birinin hayatında yatan derin anlamları keşfetme fırsatı buluyorsunuz.
Bayan Ming'in masalsı anlatıları aracılığıyla tek çocuk politikasının getirdiği zorluklarla başa çıkmak zorunda kalan karakterin duygusal ve psikolojik iç dünyasına şahit oluyorsunuz.
Romanın en çarpıcı yanlarından biri, sonlarına doğru ortaya çıkan beklenmedik dönemeçlerdir. Bu twistler, dikkatinizi canlı tutarken, hikayenin daha derin katmanlarına ulaşmanıza olanak sağlıyor. Kitap kısa olmasına rağmen anlamlı, akıcı ve keyifli. Her sayfada yeni bir sürprizle karşılaşacağınız bir yolculuğa çıkıyorsunuz.
Yaratılış olarak hepimiz kardeş doğarız ve eğitimle birbirimizden farklılaşırız.
Bugün sizlere “kısacık bir hikayeydi ama o kadar güzeldi ki” diyebileceğiniz bir kitabın yorumuyla geldim.
Çin’in Yunhai kasabasındaki Grand Hotel’de çalışan yaşlı bir kadın olan Bayan Ming, otelde iş görüşmeleri yapan Fransız bir işadamıyla tanışır ve birbirlerine denk geldikleri esnalarda on çocuğunun hikayesini anlatmaya başlar. Çin’de uzun yıllardır tek çocuk yasasının olduğunu bilen adam, Bayan Ming’in anlattıklarına inanmaz ama çocuklarının hikayelerini dinlemekten de kendini alamaz.
Bayan Ming’in Konfüçyüs öğretilerini temel alan konuşmaları beni çok etkiledi. On çocuğun gizemini de o kadar merak ettim ki bir çırpıda okuyup bitirdim. Kitap yaklaşık 70 sayfa. O yüzden daha çok şey anlatıp heyecanını kaçırmak istemiyorum. Ben okurken çok keyif aldım. Bu kitap 2024’te okuduğum en iyi kitaplar listesine girdi bile. Herkesin seveceğine eminim ve herkese Bayan Ming ve on çocuğuyla tanışmalarını tavsiye ediyorum. 
Bayan Ming'in Hiç Olmayan On Çocuğu Eric Emmanuel Schmitt
Yazarımızın dinlerin öğretilerini konu edindiği ve bu sefer konfüçyüsçülüğün öğretisini (kısmen de olsa) ele aldığı eser. Yani dörtlüğünün dördüncü kitabı. Haliyle Çin'de geçiyor kısa hikaye. İş sebebiyle otelde kalan ve aynı otelde iş görüşmeleri yapan anlatıcı erkek tuvaletçisi bayan Ming'le sohbetlere başlar. Sohbetler çocukları hakkında konuşmak üzere gelişir ve sürer. Çocuklardan hakikatin neliğine, ondan sonra da hakikatin ne kadar önemli olup olmadığını sorgulamaya vardırır yazar konuyu. Okunması kolay, düşündürücü, çerezlik eser.
Yazarın niyetini anlasam da ve onu bundan dolayı takdir etsem de, bir hakikatperest olarak yazarın empoze etmeye çalıştığı düşüncesiyle biraz ayrışıyorum. Dinlerle öğretileri ve ruhu ile alakalı dört kitabı şöyle sıralanıyor:
Mösyö İbrahim ve Kuran'ın Çiçekleri - 2001 - İslam
Oscar ve Pembe Meleği - 2002 - Hıristiyanlık
Nuh'un Çocukları - 2004 - Yahudilik
Bayan Ming'in Hiç Olmayan On Çocuğu - 2012 - Konfüçyüsculuk
Bir felsefeci olarak dinlere bu kadar saygılı ve olumlu yaklaşması ve üstelik insanları birleştirici ve ümit verici bulması takdire şayan doğrusu.
Dinler asırlarca insanları ayrıştırmak ve birbiriyle savaştırmak için kullanıldı. Bundan sonra artık ya birleştirici bir etken olsunlar veya evrensel bir ahlak anlayışına yol verip, kişisel ve özel alana çekilsinler. Her halükarda ayrıştırma, nefret ve lanetleme yetsin artık, bitsin artık... Yazarı en çok bu konudaki gayretinden dolayı takdir ediyorum.
Bu dörtlükte Yahudliği atlamışım. Sıradaki kitap o olsun madem.
Kitapla kalin...
