3D denmemi kontrol ettim yahu bazen yapacak hiçbir şey olmuyor gerçekten sadece kendinizi sıkışmış ve hiçbir şey elinizde değilmiş gibi hissediyorsunuz. Çok şey başaracağınıza içten içe inanıyorsunuz ama o başarıya ulaşmak için uzuvlarınızı hareket ettirecek dirayeti bulamıyorsunuz kendinizde. Günün sonunda hiçbir şey yapmamış umutsuz karamsar oluyorsunuz. Bu durumda o dirayet sizde yokken hiçbir şey size yardımcı olamaz. Neyse işte şuanda o kadar sıkıştım ki kolay bir şekilde 90 bandına çıkabilieceğim bir tyt ama berbat hâlde bir ayt ile o 90 netin bir anlamı olmayacağı gerçeği ve 1 aydan az bir zaman. Sıkıştım! Yine yine yine gerçekleştirilemediğim bir potansiyel ile yüz yüze bakıyoruz. Son 3 aydır ne bok yiyorum bilmiyorum ama her şeyi bu 3 ay mahvetti biliyorum. Nefret ediyorum nefret ediyorum kendi yarattığım bir dünyanın değilde ailemin kibirle bana sunduğu bir dünyayı yaşamak zorunda oluşumdan. Kafayı yiyorum bazen o kadar kafayı yiyorum ki beynimi hissetmiyorum bomboş sadece boşluk hissediyorum. Bir insanın bu kadar duyarsızlaşması normal mi yani? Kimse bana normal diyemez! Kimse bu hissizliğe normal diyemez. Aileme derdimi anlatacak olsam bana diyecekleri şey çok basit yediğin önünde yemediğin arkanda. Anlatmaya çalıştım geçen sene tüm bu ruhsal sorunlarımı anlatmaya çalıştım. Verilen cevap, böyle yaparsan intihar edersin. Hayat böyle ne yaparsan yap herkes aynı şeyi yaşıyor. Sen de yaşayacaksın. Düzene uy! Sokayım düzenine. Köleyiz kölesiniz
Hayat, insanı zaman zaman kandırmaya çalışan, manipüle etmeye yeltenen birçok fırsatla doludur. Bu durum, özellikle duygusal bağlamda hassas olduğumuz konularda kendini gösterir. Beni aldatma girişimlerine karşı korumak için zihnimin güçlü bir kalkanı var gibi hissediyorum. Ancak, bazen bu kalkanın bile zayıf olduğu anlar oluyor. İnsanlar, güvenmem gerektiğini düşündüğüm yerlerde bile beni hayal kırıklığına uğratabiliyor.
Karmaşık ve kaotik durumlar da aynı şekilde beni etkileyebilir. Bu gibi durumlarda, sakinliğimi korumak ve durumu analiz etmek için çaba gösteriyorum. Karmaşa ve kargaşa genellikle daha fazla sorun yaratır, bu yüzden bu tür durumlardan kaçınmaya çalışıyorum. Basitliğin ve düzenin olduğu yerlerde kendimi daha huzurlu hissediyorum.
İnanmadığım ve güvenmediğim yerlerde kalmak benim için zor bir durum. Ancak, bu durumda yapmam gereken en önemli şey, kendi içgüdülerime güvenmektir. İç sesim, genellikle birinin güvenilir olup olmadığını veya bir durumun doğru olup olmadığını bana söyler. Bu nedenle, bu içgüdülere kulak vermekte ve onlara göre hareket etmekte fayda var.
Sonuç olarak, hayatta manipülasyondan kaçınmak için kendi duygusal ve zihinsel sınırlarımızı korumak önemlidir. Karmaşık ve kaotik durumlardan uzak durarak, huzurumuzu ve dengeyi koruyabiliriz. Ve en önemlisi, inanmadığımız ve güvenmediğimiz yerlerde kalmaktan çekinmeli ve kendi içgüdülerimize güvenmeliyiz. Bu şekilde, hayatın getirdiği zorluklarla daha sağlam bir şekilde başa çıkabiliriz...
Astrea - eceYarens
Çukur
Modern Kore edebiyatından Çukur!
Biraz farklı kültürlerin edebiyatını tanımak hevesiyle önce Japon edebiyatına sardım. Haruki Murakami, Osamu Daza falan derken oradan Arap edebiyatına atladım. Necip Mahfuz, Nizâr Kabbani filan... Sıra geldi Kore edebiyatına. Aradığımı buldum mu, tartışılır.
Adının hiç de önemli olmadığı bu çekik gözlü
Tavşanlar aslında o kadar da fena hayvanlar değilmiş (:
İlgimi çeken çoğu alanı, mesleğini yapabilecek kadar öğrenmeye çalışıyorum.
Bazen birinden sıkılıp diğerine koşuyorum, bazen diğerinden öbürüne. Sonrasında "Çok şeyi az çok öğreneceğine bir şeyi tam öğren." sözü geliyor aklıma. O zaman diyorum ki "Öğrenmek istediğim çok şey var, birinin derinine inince boğulma hissi veriyorsa -en