Benden zarar gelmez;
Kovanındaki arıya,
Yuvasındaki kuşa…
Ben kendi halimde yaşarım,
Şapkamın altında.
Sebepsiz gülüşüm caddelerde
Memnuniyetimden…
Ve bu çılgınlık delicesine
İçimden geliyor.
Dilsiz değilim susamam,
Öyle ölüler gibi
Bu güzel dünyanın ortasında…
Düşünceler baskı altına alınarak yok edilemez. Onlar ancak dikkate alınmayarak yok edilebilir. Düşünmeyi reddederek-değişmeyi reddederek. İşte bizim toplumumuzun yaptığı da bu!
Kendine kutsal tanık bulan kötü bir ruh
Yüzüne gülen alçağın biridir,
Dışı iyi, ama içi çürümüş bir elma gibidir.
Ah şu sahtekarlık ne düzgün görünür dışarıdan!