Umarım benden bıkmazsın, seversin herkes önce sevdiğini söylerdi umarım sonra bırakmazsın. Söyledikten sonra ağzıdan bir laf çıktıktan sonra hele bir de inandırıcılığı varsa benim inanasım deli gibi kanacağım sevilmeye hasretle kaldığım zaman gelmişse, Yapamıyorum demezsin olmuyor demezsin senden önce başkası vardı seninle de onu unutma
Bir bilsen ne hâllerdeyim
Öldüm de gömülmelerdeyim
Depremsiz başıma yıkıldı evim
Bak taksi kapıda bekliyor
Kilitlendi ayağım gitmiyor
Al, kalbim neyine yetmiyor
~Yüzyüzeyken Konuşuruz
Bayram sevinci sarmış dört yanı,
Herkes memleketine kaçıyor,
Şekerler alınmış kaselerde,
Bekliyor sevdiklerini aileler,
Her günü bayram ettiğinden habersiz,
Gülüyordun öylece bayram için,
Benim memleketim senin kalbin,
Sevinci sevincim, şekeri bal dudakların,
Her günü bayram olan bir ilişkide,
Her bayram memleketimi özlerim,
Şeker ister canım, bal dudakların,
Sevdiklerini bekleyen aileler gibi,
Her gün seni özler seni bekler kalbim.
Gitmenin yolu kolaylaşınca, kalmayacağım..
Yazarken fark ettim, yaşıyorum. Yazarken tanıyorum kendimi. Yazarken gizlerim aşikâr oluyor. En son bir mektup yazdım yaratıcıma. Allah'ım, dedim de neler neler aktı satırlarıma. Beni en çok ne yaraladı, en son nerede dizlerim üzerine çöküp ağladım, anlattım. Unuttum sandığım meseleler, atlattım sandığım ataklar derinlerde sıralarını bekliyormuş yazılmak için. Hayallerimle yollarım ayrıldı sanıyordum, hayallerim varmış hem de ne biçim. Masum bir kız çocuğu mürekkepten akmak için bekliyor. Gitmenin yolu kolaylaşınca, kalmayacağım. Sabiti olmayacağım bu akarhayatın. Yanıma bir iki şey dışında bir şey almayacağım; Kitaplar ama iyi olanlar, hepsi değil. Gökyüzü, her hâline aşığım ve kalbim, yerin burası değil.. Merve
Dar kapıdan girmeye çabalayın. Çünkü kişiyi yıkıma götüren kapı büyük ve yol geniştir. Bu kapıdan girenler çoktur. Yaşama götüren kapı ise dar, yol da çetindir. Bu yolu bulanlar azdır. ( Matta Luk.13:24)
Beled Suresine dair okurken aklıma Andre Gide'nin şimdilik iki kez okuduğum Dar Kapı isimli kitabı geldi. Daha önce kitaba dair aldığım
Kalbim buhran mezarı
Bekçisini bekliyor, ışıklar sönecek
Neredesin bekçi
Ömür kalmadı bekleyecek
Bir bilsen ne hâllerdeyim
Öldüm de gömülmelerdeyim
Depremsiz başıma yıkıldı evim
Bak taksi kapıda bekliyor
Kilitlendi ayağım gitmiyor
Al, kalbim neyine yetmiyor...
Annem
Ah o hastane koridorları
Beklemek ızdırap
Gelmiyorsun dönmüyorsun
Nefes nefes ses ses Hece hece Anne
Kalbim Seni bekliyor
Hastane kokusu sindi içime
Koridorlar doktorlar Hemşireler hastalar Hasta yakınları Hastane bana ev oldu.
Dönermisin yönünü benden tarafa
Kalbimi duyarmısın
Sesim gelirmi kulaklarına
Yoksa artık gidecekmisin benden
Annem ben hazır değilim yokluğuna
Sensizliği kabul edecek gücüm yok
Gitme kalalım daha birlikte
İçime kor atma kalbime acı