bir ömür anlatıp dursam seni
şairlerden şiirler
ressamlardan tablolar da çalsam
yine seni anlatamam ya
hani diyorum ki anlatmaya çalışsam
en iyi ihtimal
ben bir deli olurum
sen tanrının avuçlarımdaki kalbi...
Necat Uslu
insan kalmaz, acısı kalır
Bugün sokakta yürürken ben yaşlarda bir kız "Baba!" diye seslendi. O an kalbimin sızısını hissettim. Bi anda bi yıldır hiç "Baba" diye seslenemediğimi hatırladım. Acaba o kız o küçücük sıradan olan anda, 1 kelimede ne kadar şanslı olduğunun farkında mıydı? Ve bugün yine anladım ki bir kızı sadece babası yaralayabilir ve bir tek
iyi ki varsınız.
Bu uygulamayı neredeyse altı aydır kullanıyorum ve sizlere romanımı ulaştırmaya çalışıyorum. O kadar güzel insanlarla tanıştım ki, anlatamam. Bana ve kitabıma çok ilgi gösterdiniz. Ben de size her konuda şeffaf olacağım.
Buzdolabı Vatandaşları altı ayda inanılmaz bir başarı yakaladı. 500'e aşkın sattı (satışlardan beş kuruş kazanamadığımı bilmenizi isterim, yani bir ekmek almak istesem iki kitabımın satması lazım, o tarz bir telif ödemesi var, aslında 500'e aşkın insana ulaştı da diyebiliriz).
Çok büyük başarı diyorum, çünkü bu yola girdiğimde bir hiçtim. Ne watpadd de milyon görüntülenmiş bir sayfam ne de sosyal medyada binlerce kitlem vardı. O yüzden bir hiç olarak bu kadar insana ulaşmasını beklemiyordum. Bu durum buradaki insanlar sayesinde oldu.
Hiç tanımadığımız insanlara (kendi adıma) geçen sene empatiyi kullanıp çok üzüldük. Hala daha aklımıza geldikçe kalbimiz cız ediyor. Doğrudan etkilenen insanların psikolojilerini toplamları da çok zor. Bu yüzden bu gönderiyi 6 şubatta atmamın benim için önemi büyük. Hiç tanımadığım insanlar beni aylardır çok gururlu ve erdemli hissettiriyor. Hayatımda hiç bir şey yolunda gitmezken, sizlerin değerini hatırladığım bir gün bugün. Bana tevazu gösterdiğiniz için çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız.
Aşağıya bazı ekran görüntüleri yükleyeceğim. Fav 1000'i geçti, onu belirteyim 😉 Geleceğe yönelik durumları da yazdım.
Bu vesileyle kandilinizi de mübarek olsun.
Her şehrin, her ilçenin, hatta her mahallenin bir sihri, bir büyüsü vardır.
Ama bunu orada yaşayan yerel halktan ziyade, oraya sonradan gelip, o frekansı ilk kez tadanlar daha çok anlayabilir.
Ben mesela İstanbul'da yaşıyorum. Bazen diyorum, ulan şuradan çıkıp gideyim de, neresi olursa olsun.
Yani iş için aylarca gidip başka illerde
Aşık olmak
Tarif edemiyorum, ne yazsam boş gibi geliyor. Hissediyorum ama yazamıyorum, her şey içimde ama bunu kimseye anlatamıyorum, zaten kimse de beni anlamıyor. Daha önce aşık olduğuma emindim aşkın ne olduğunu bildiğime de emindim. Ama hayat bazen sizi öyle güzel şaşırtıyor ki… Ben daha önce ne aşık olmuşum ne de aşkın ne demek olduğunu biliyormuşum.
Normalde "Nasılsın?" Sorusuna "iyiyim" derdim. Depremden sonra nasılsam onu diyorum. Sormaya cesareti olanın da dinlemeye cesaretinin de olması gerekir. Sadece dinlenmek istiyordum. İçim o kadar dolmuştu ki derste, sağda solda, bir kaldırım taşı üzerinde ağlamaya başladığım anlar oluyordu. Ve bu tamamen benim kontrolümün dışında oluşan bir durumdu. Ben de anlatmaya başladım. Göründüğüm kadar iyi, sanıldığı kadar kötü değilim. Yardım etmek mi istiyorsunuz o zaman beni dinleyin demeye başladım.
Evet, asla yaşadıklarımızı tamamen anlatamam, anlatırken ağlamaya başladığım anlar da oldu. Çünkü anlatılamayan acı ağlatır.
Bu sürede de hiç tanımadığım, varlığından bile haberdar olmadığım ama beni düşünen insanlar tanıdım. Tabii o kadar toz pembe değil kötü muamale gösteren insanlar da oldu ama kötü kendine kötü arkama atıp devam ettim yoluma bana, yaşadıklarıma saygı duyan insanlarla.
Ve şu anda benim muhabbete dalıp çay soğutuğum birçok arkadaşım var.
Önceden yardıma ihtiyacım olmadığını her şeyi kendi başıma yapmaya çalışan bir insandan bana "Yardım eder misin?" Diyebilmeyi öğrendim. Hayat ne getirir bilmiyorum ama yaşanılan her imtihan kulun ders alması için... Zor bir süreçti ama bunun mükâfatını da gördüm elhamdülillah.
Nursel
@Nursel_co
·14 Aralık 2023 10:49
Lafın gelişi “iyiyim “ demeyin...
Demek zorunda da değilsiniz..
Nasılsın ?
Diye soran varsa samimice dinlesin.
Akıl vermesin
Eleştirmesin
Yargılamasın...
Önce sorup, “aman boşver" demesin.
Her şey kafada bitiyor demesin...
Bunları takma demesin..
Sadece dinlesin,
Önemsesin,
şefkat göstersin...💙
Öylesine..
Kimsenin görmediği yerlerden bak bana. Kimsenin anlamadığı yerden anla. Beni duy. Sessiz çığlıklarımı, mağrur kacışlarımı anla. Bir bir törpüle ruhuma batan köşelerimi, sivri uçlarımı. Sokağımdan geç, bak nasıl kirli duvarlarım. İlmek ilmek nakışladığım bu nefreti söküp al bakışlarımdan. Kirlenmiş gökyüzüme bir güvercin sal balkonundan. Karanlık
Neden alim yetiştiremiyoruz?
Prof.Dr. Mehmet Akif Koç’un konuşmasından geniş bir özet sunuyoruz:
Hicri ilk üç asırda ne zaman ne gerekmişse ulema onu görmüş ihtiyacı karşılama teşebbüsüne girişmişler. Mesela Hicri dördüncü asırda İbn-i Nedim’in fihristiyle karşılaşıyoruz, daha önce yok. Dört asır boyunca bütün alanlarda ilim kaleme alınmış,
Benim için yaşamak
Yaşamak insanı korkutuyor azizim. Bu böyle insan yaşarken korku içinde olur mu? Olmaz değil mi. Beni bazen öyle korkular yönetiyor ki içinden çıkamadığım bir vaziyete bürünüyorum. Hayatı çok ciddiye alıyorum işte büyük olasılıkla ondan kaynaklanıyor olabilir diye düşünüyorum. İnsan yaşarken biraz vurdumduymaz olursa az da olsa mutlu olur. Hayatta