Yazmanın da anlamı kalmadı artık. Şimdi başa çıkabilecek miyim bu işe yaramaz varoluşla? Umrumda değil sözcüklerin doğru yazımı. Sorularım da cevap gerektirmeyen sözde sorulardan başka bir şey değil zaten. Başa çıkacağımı ilk günden biliyordum ama insandım ben de nihayetinde. Çareyi yazmakta bile arayan bir gafil...
Düşünsene sevgilim; sen benim dışımdayken ve olaylar senin kontrolündeyken bile gerçeğin farkına varmış ve kendisine sahip çıkabilmiş bir insandım ben.
Sayfa 142 - Ketebe YayınlarıKitabı okudu
...çünkü bana öyle geliyor ki sanki haftalar değil de yıllar önce, ben de herkes gibi bir insandım. Her günün, her saatin, her dakikanın kendine özgü bir anlamı vardı. Genç ve zengindi ruhum, düşlemlerle doluydu. Yaşamın sert ve ince kumaşını bitmek bilmeyen karmaşık motiflerle işleyen ruhum bu düşlemleri, düzensizce ve ara vermeden gözümün önüne sıra sıra sermekten zevk alırdı.
Sayfa 61Kitabı okudu
Ben bir insandım.”
Hüznün kapısında oturup mutluluğu bekleyen
Franz kara
Çünkü ben tehlikeli bir kadınım. Evet, evet, evet. Ben her zaman tehlikeli bir insandım. Tehlikeye atılmak benim için bir tür alışkanlık oldu artık. Hayır buna tehlike denemez, daha çok bir alışkanlık.
