Başardık, başardı, benim Mihrimah'ım artık universiteli..
Minicik çocuktum, kurduğum hayallerde universiteli olmak vardı. Okulu başarılı öğrenci olarak bitirdim. Ve hayatımın dönüm noktasında iki yolu aynı anda yürümek gibi büyük bir yükü sırtlandım. Tabii eğitim basamağından yuvarlandım, kendimi yine kendi bile-isteğe seçtiğim evlilik yolculuğunda buldum. Olsun dedim. Anneyim ya ben, evlatlarım var, ailem var. Ama kararlıydım. Ben o basamaktan yuvarlandım, evlatlarımın adımlarının altına ellerimi, parmaklarımı parçalanırcasına koyacağım, Allah'ın izniyle onları her basamakta bir adım daha ileriye uğurlayacağım. Dualar ettim, kitaplar aldım, onlara "Okumalısın" demedim, okumaları için ortamlar hazırladım. Bazen acımasız oldum, kızdım ama kızmalarımda bile nedenler sundum, sonuçları sıraladım. Evlatlarımdan hayatımın hiç bir hatasını saklamadım. Tam aksine en yanlış adımlarımı, en acı günlerimi anlattım. Ve "seçim sizin" dedim. "Başarıya giden yolda hep ama hep yanınızdayım, olur da başaramadan dönerseniz, yine başlangıç noktasındayım," dedim. Biz, beraber ağladık, beraber güldük. Sabahın köründe kalktık, kışın beraber üşüdük, sevgimizle ısındık, en zor anlarımızı kahkahalara çevirmeyi denedik ve BAŞARDIK! Bütün zorluklara rağmen, hayatımın Güneşi, geceleri gündüzlerine kattı, yollarda bir bisküvi, bir yudum suyla ayakta durdu, ama yılmadı. Tek bir gün bile "yoruldum" demedi. Veee en yüksek hedefine ulaştı.
Yılmadan çalışmanın sonucu başarıdır.
Benim yapamadığımı sen yaptın, seninle gurur duyuyorum gözüm nuru🥹🥺💙🌹
Her yıl Temmuz sıcağında hatırlayıp yüreğimizi burkan bir güzel insan; hızlıca geçmişti bu yüzyıldan sanki ilerdeki yılların hep kötüye gideceğini anlayıp.. Pek duyulmamış bir yönüyle analım bu yıl:
Üniversiteyi yeni kazanmıştım. Babamın pek durumu yoktu, ben de biraz para biriktirmek için yazın Bodrum’a gittim. Bir arkadaşım bir mekanda
Demedim dilimin ucuna geleni...
Oysa ben içimde fırtınalar koparan bu duygudan seni haberdar etmek isterdim...
Ey benim bahtımın ince rüzgarı!
Ben sana 'Gel' dedim. 'Yor' demedim ki! Dallarıma bahardan müjdeler getir!
Ben sana 'Es' dedim, 'Kır' demedim ki..
📸 @Mavisellaa
Oraya gitme demedim mi sana,
Seni yalnız ben tanırım demedim mi?
Demedim mi bu yokluk yurdunda,
Hayat çeşmesi ben'im?
Bir gün kızsan bana,
Alsan başını, yüz bin yıllık yere gitsen,
Dönüp kavuşacağın yer ben'im demedim mi?
Mevlana Celaleddin-i Rumi
youtube.com/watch?v=J2XohEU...
GÖNÜL
Bunca yıl herkesten kaçtın
En sonunda buldun sandın
Ansızın içini açtın
"Yapma" dedim yaptın gönül
Gözleri senden uzaktı