Hiçbir şey demedim. Nettie'yi düşündüm, öldüğünü. Savaştı, kaçtı. Ne hayır gördü? Ben savaşmıyorum, bana ne söylenirse onu yapıyorum. Ama hayattayım.
Sayfa 35Kitabı okuyor
"Neyin var Zeze?"
"Hiç. Şarkı söylüyordum."
"Şarkı mı söylüyordun?"
"Evet."
"Öyleyse ben sağır olmalıyım."
İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim.Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim.
FEVZİ ÇAKMAK PAŞA ve MAKİNA...
Miralay Sadık Sabri Bey'e Fevzi Çakmak Paşa'yı da sormuştuk, şöyle dedi:
- "Fevzi paşa, bir makinadır! Bilgilidir, okur, okumayı öğrenmeyi sever. Üç Avrupa dili bilir; temiz bir gençliği vardır, çok kuvvetli hafızası vardır..." Bunun üzerine Sadık Sabri Bey'e sorduk: "Peki efendim, Fevzi Paşa madem böyle temiz ve kıymetli bir insandır; bu inkılâp hâdiselerine niçin seyirci kaldı, bir iş göremedi?"
- "Ah çocuklar, sözlerime dikkat etmiyorsunuz. Ben onun için "makinadır" dedim. kuvvetli bir makinadır... Büyük insandır demedim... Makinayı, insanlar kullanır; makina, insanları kullanamaz! Makina hangi elde olursa onun için çalışır. İT'nin büyük askeri, Cihan Harbi'nin, Mütareke'nin askeri, sonra Cumhuriyet devriminin büyük askeri. Büyük insan mânâsına değil; verilen emri yerine getirir. Hâdiselere istikamet verecek, emir verme kabiliyeti yok. M. Kemal'e rakip olacak, onunla mücadele edecek çapta değildir. Ondan büyük işler beklemek doğru değildir. İnsan tanıyamamak, yanlış insan seçmek, büyük bir belâdır..."
Sayfa 195 - 196 2.Kısım, (Kahire, Ezher'de Okuduğum Yıllar), -Miralay Sadık Sabri bey-, Fevzi paşa Makinadır!, Kaynak YayınlarıKitabı okudu
"Nen var Zeze?"
"Hiç. Şarkı söylüyordum."
"Şarkı mı söylüyordun?"
"Evet."
"Öyleyse ben sağır olmalıyım."
İnsanın içinden de şarkı söyleyebiliğini bilmiyor muydu yoksa? Birşey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim .
Sayfa 14Kitabı okuyor
Annemin Rüyası
Yaşadığım herşey ilk önce anneme ayan oluyor. 12 Eylül 2012 gecesi annem rüya görüyor Önder'i sırtından hançerliyorlar diye. Üzülmesin diye günlerce söylemedim. Sonra duyuldu. Annem hemen babama ben sana demedim mi Önderi hamçerlediler diye bir feryadı vardı anlatamam. Anlatırken bile gözlerim doluyor. Annem ile bir bütünüm ben vücudum ve tinim. Her anne ve evlat gibi. Annelerin hissetme istihbarat sistemleri var. Anneler hissederler.
Önder Karaçay
"Nen var Zeze ?"
"Hiç şarkı söylüyordum."
"Şarkı mı söylüyordun ?"
"Evet."
"Öyleyse ben sağır olmalıyım."
İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim.
"Madem bu topraklarda bu kadar uzun süredir yaşamışsınız, neden bu kadar azsınız? diye sordu Pippin. "Çok mu ölen oldu?"
"Yo, hayır! dedi Ağaçsakal. "İçeriden kimse ölmedi diyebilirsiniz. Bazıları uzun yılların kötü kaderine kurban gitti tabii ki; daha çoğu ise ağaçlaştı. Lakin hiçbir zaman çok kalabalık olmadık ve hiç
- Her uykusuz gece yaşamayı kısahan bir bıçkıdır ..
- Düşünce, kuruntu insanı çökertir ..
- içkilerin tümü zehirdir. .
- Sigara erken götürür.
Ben kimseye uzun yaşamak isteyorum demedim ki.
-dedi ve 60 yılı deviremeden göçtü gitti-
Tavuk Toplum - Charles Darwin (Ben demedim, diyen demiş!)
Bilim ve sanat, bir kuşun kanatları gibidir. Bu iki kanadı kullanabilen toplumlar uçar ve özgür olurlar. Uçamayanlar ise tavuk olur. "Tavuk Toplum", önüne atılan bir avuç yemi gagalarken, arkadan yumurtalarının alındığının farkında bile olmaz.
Sayfa 39 - Salon YayınlarıKitabı okudu
insan böyle bir şey. nerede, hangi yaşta olursa olsun, kabuğunu kırıp içine baksan içi cılk yara. yarasız, dertsiz, sırsız insan yok da, işte kimisi üstünü iyi örtüyor. Ben de örttüm. o kadar kapattım ki, kendim bile sormadım kendime. bir kere oturup da kendimle, selami'yle konustuğum gibi ko- nuşmadım. "sen niye böylesin ethem, gel, otur konuşalım, anlat içindekini, anlat da rahatla" demedim kendime. sadece şikâyet etmeyi bildim. kendime kızmayı, nurten'e kızmayı, anneme, babama, abime, kardeşime, çocuklara, hayata kızmayı bildim. kolayı bu çünkü. kız, küs ve somurt bir köşede. kaçmayı daha kolay buldum. her şeyden, herkesten kaçmanın soluklanacak bir durağı var, ama kendinden kaçıyorsan durmadan kaçıyorsun, durduğun, dinlendiğin bir an bile olmuyor. şunca senedir yaptığım bundan başka bir şey değildi. Kendimi yarım hissediyordum. yarım yamalak.. bu yarımlığı hatırlamamak için üstünü örtüyordum kendimin. görünmez olana kadar.
