Aylar önce terapide kendime yazdığım notu buldum.
Benim kaybolma isteğimin aksine her şeyi bulmaya gayret eden bilim adamları henüz zaman makinesini icat edemediği için seni çabucak okuyamıyor, neler hissedeceğimi bilmiyorum. Bekleyişten ve belirsizlikten ne kadar kaçsam da bir türlü kurtulamadığım bir kovalamaca içindeyim. Kim bilir belki de bu mektupla başlar benim hikayemde... Bugün son birkaç
Biz henüz birinci sınıftayken, ikinci sınıflar için seçmeli Şemâil dersi açıldığını duymuştum, hemen üstten ders almaya niyetlendim ama programlar çakıştığı için olmadı. Bizim için de dersi açsınlar diye içten içe dua etmiştim çünkü hem ders çok güzeldi hem de hocamız hakikaten çok kıymetliydi. Ben onun sözlerinde ve bakışlarında Rasûlallah aleyhisselâm’a olan sevgi ve hürmeti görürdüm. Şükür ki bizim için de dersi açtılar zaten bizden sonra açılmadı. Neyse.
Dersteyken bir gün Rasûlullah aleyhisselâm'ın ailesinden konu açıldı. Sınıfta Ehl-i beyt’ten neredeyse herkesin ismine sahip arkadaşlar var, o anki duygu ile arkadaşıma demiştim ki; Rasûlullah'ın seslendiği kimselerden birinin adı olsaydı adım, benim için olmasa da ismimi zikrettiğini bilmek güzel bir duygu olurdu. Arkadaşımın adı Şeyma idi, dedim ki ona; sen O'nun süt kardeşinin adını almışsın, senin ismini pek çok kere zikretmiştir. Biraz sonra o da kendince sözlerime karşılık vermek istediği için demişti ki, esra senin adını da İsrâ Sûresi'ni okudukça anmış aslında. Bir nevî kendince tesellî etmek istemişti.
Bir özlem birikmişti içimde. Şairin; “Sana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım.” dediği. Öyle işte. Ân idi, anı kaldı.
Güüünayydıınn 🥳🥳🥳
Dün Göksu'ya gittim. Ailemin evi Demetevler'deydi ve yeni evim Göksu tarafında. Şunu farkettim ki ben Ortadoğu'dan ülkeme dönmüşüm resmen 😍 Demet Araplarla ve aşırı dincilerle doludur. Berbat bir yer. Sanırım evden kovulmasam bu mutluluğu yasayamayacaktım. İyi ki evden ayrıldım 🤭