ne vakit bir yasamak dusunsem
bu kurtlar sofrasinda belki zor
ayipsiz fakat ellerimizi kirletmeden
ne vakit bir yasamak dusunsem
sus deyip adinla basliyorum
icim sira kimildiyor gizli denizlerin
hayir baska turlu olmayacak
ben sana mecburum bilemezsin...
nedense artık ölmek istemiyorum
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
şimdi git on beş yıl önce gel
yalnızlar sokağında bekliyorum
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
oksijeni eksik başka bir gökteyim
başka bir karanlığa kan veriyorum
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
''..Bunca yıl sönmemiş umudum
Nisan değilse mayıs
Perşembe değilse pazar..''
Sayfa 87 - İş bankası yayınlarıKitabı okuyor
şimdi git onbeş yıl önce gel
yalnızlar sokağında bekliyorum
tırnak uçlarımdan kan sızıyor
kan burun deliklerimden sızıyor
bütün camlarım kırılmış yorgunum
ben sana mecburum bilemezsin
adını mıh gibi aklımda tutuyorum
büyüdükçe büyüyor gözlerin
ben sana mecburum bilemezsin
içimi seninle ısıtıyorum
Sayfa 85 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
dudaklarında giderilmez bir korku bulaşığı
acımış bir iç sıkıntısı dilinin ucunda kalan
bugün arsız ölümün hayâsız sırnaşıklığı
yarın bir iyimserlik gayzer gibi fışkıran
yenilmişliğinin mazutlu çamurundan
Sayfa 84 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
sen istinye'de bekle ben buradayım
içimde köpek gibi havlayan yalnızlığım
belki gelmem gelemem beş dakika bekle git
çünkü ben buradayım karanlıktayım
Sayfa 83 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
niye gün ortasında akşam oluyorum
sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
insan bir akşam üstü ansızın yorulur
ben sana mecburum
bilemezsin içimi seninle ısıtıyorum
bunca yıl sönmemiş umudum
nisan değilse mayıs
perşembe değilse pazar
yanıldıkça lüzumsuzluğunu anlayıp
insan yaşadığından utanıyor
