güzel bir pazar İstanbul'da,
sanki hiç bitmeyecek.
sonra bir zamanlar ne çok dinlediğim bir şarkı takılır dilime
yakıştırırım kitabımın arka fonuna onu
kitabımın bir şarkısı olsun yine
"Outlandish, Callin'u" eşliğinde "İçimizdeki Şeytan"
"Kimseye ihtiyacım yok.
Kimseden korkmuyorum.
Senin dışında kimseyi aramıyorum.
Sen benim hayatım boyunca ihtiyacım olan tek şeysin."
İlginç Bir Soru...!!!
Japonya’da saygın bir firma yönetimi, işe girmek isteyenlere bir soru sormuş ve soruya uygun cevabı veren kişiyi de işe almışlar.
Sorunun ilginçliği bu sorunun doğru ya da yanlış cevabının olmaması…
Yağmur bulutları apaçık çok şiddetli bir fırtınanın gelmekte olduğunu söylüyor.Karanlık yağmurlu bir gece, şimşekler çakıyor,
Nefretin de Aşkın da
Şimdi senin nefretin de aşkın da
Olmadan hayatım anlamsız oluyor benim,
Aşkını ödedim gözyaşı ve iç çekişlerle
Yatışmaz nefretini neyle ödüllendireyim.
Arkandan hep ağlamamı istiyorsun
Ve kalbimi ebediyen parçalanmış görmeyi
Bir işkence ki kıyısız, derin bir acı
Sesinde öfke olmadan seni unuttum diyorsun....
Veronica Micle, dünyada adına belki de en çok şiir yazılan kadınlardan biri. Kendisi de aynı zamanda şair ama Romanya’da ve dünyada şairliğiyle, kısa hikâyeleriyle, tercümeleriyle veya piyano resitalleriyle değil yaşadığı büyük aşkıyla tanınıyor…
Âşık olduğu adam öldüğünde tabutun içine bir demet çiçekle beraber kendi el yazısıyla bir not koymuş. “Beni unutma” yazıyormuş o notta.. Ölmüş bir adamdan kendisini unutmamasını istiyormuş. Aslında bu, beni orada bekle, geliyorum yanına demekti bir bakıma. Ve evet, çok kısa bir süre sonra öte dünyaya, sevdiğinin yanına gitmek için Veronica Micle intihar etti.
Sevdiği adam 15 Haziran 1889‘da öldü, Veronica Micle ise bundan kısa bir süre sonra 3 Ağustos 1889’da intihar ederek öldü. Daha henüz 39 yaşındayken sevdiği adama kavuşmak için intihar ederek bu dünyadan göçüp giden genç bir kadın… Veronica Micle’nin büyük aşkı, Romanya’nın en büyük şairlerinden biri olan Mihai Eminescu’dan başkası değildi…
BİLDİN Mİ ÖRTMENİM
Getirdiler okula, ‘’öğretmenin işte bu’’ dediler,
Ama örtmen ne işe yarar onu söylemediler,
Valla örtmenim ilkin senden çok korktuydum.
İlk sınıfa geldiğinde de pustum kaldıydım.
Ama misafir şekeri gibi sözlerin varmış ,
Hiç bitmeyen bir sabrın ve sevgin varmış,
Bizi içine alacak kocaman bir kalbin varmış,
Anladım ki,senin
benim hayatım,benim seçimlerim,benim hatalarım,benim sorunlarım,benim yanlızlığım;yani özetle sizi ilgilendirmez..(CHARLES BUKOWSKİ)
ÇOCUKLAR GİBİ
Bende hiç tükenmez bir hayat vardı
Kırlara yayılan ilkbahar gibi
Kalbim hiç durmadan hızla çarpardı
Göğsümün içinde ateş var gibi
Bazı nur içinde, bazı sisteyim
En son ne zaman bir kadını sevdin?
Ama öyle öptün, sarıldın, uyudun falan değil; En son ne zaman bir kadını gerçekten sevdin?
Kaybetmekten korkarak, yanındayken bile özleyerek, deli gibi kıskanarak, koruyup kollayarak... Delikanlı adam korkmaz diye bir şey yok. Korkacaksın!
Sevdiğin kadını kaybetmekten korkacaksın, kıskanacaksın da... Sokakta elinden tutacaksın, tanıdığın herkesle onu tanıştıracaksın. "İşte benim hayatım bu!" der gibi tanıştıracaksın. Güzel bir kadın sevmek istiyorsan onu gülümseteceksin. Çünkü dünyanın en güzel kadını mutlu bir kadındır.
Bu yüzden kirpiklerini sev bir kadının,
Avuç içlerini,
Makyajsız yüzünü,
Uyku sersemliğini...
Saçlarını kesen bir kadının çektiği acıyı anlayabilecek kadar sev bir kadını.
Ve asla bir kadının saçlarını kesmesine sebep olma...
Nejat İşler
Atatürk'ün Adalet'i...
Yaşlı kadın yatağından kalktı. Sabah ezanının insan ruhuna huzur veren sesi oda içinde yankılanıyordu. 88 yaşından beklenmeyecek bir çeviklikle pencereye doğru yöneldi. Pencereyi açması ile birlikte odaya ezan sesi ile birlikte baharın güzel kokusu ve kuş cıvıltıları doluştu. Penceresinden gözüken Kurtuluş Parkına bakarak