bence benim hayatim
daha baslamadi
cok cok guzel seyler yasicam
sadece su an hazirlik donemindeyim
yakin zamanda
her anlamda guzel seyler olucak
ve hayal ettigim GERCEK hayatim baslicak
ben buna inaniyorum
Benim hayatım herkesi yordu dinlemek istemiyorlar yapacak pek de bişey kalmadı o yüzden köşeme çekilip çerçeve gibi kırılmayı bekleyeceğim...
Hangi rıhtımda vardır benim yükümü taşımaya cesaret edebilecek bir gemi
Ne isterse karşılığında razıyım
koşulsuz ve de şartsız
Gerceği neyim var ki karşılığında verebilecek
Ha şey var hayatım var değerli
Gerceği onunda ederi yoktur zanımca sizin için
Olsaydı o zaman ne rıhtım arardım nede gemi
Şuç,
Benim de bayadır yolunda gitmez hayatım!
Durum nedir? Devamı bulup getir.
Her anım dengesini çok önceden yitirdi!
Felaketin kalbindeki, soframızda tadım kaçar.
Kanım tahrik olup akar.
Söyle bana suçum nedir ?
Kişiliğim, hayatım hakkında konuşabilirsiniz, Fikir yürütebilirsiniz... Beni öyle böyle sanabilirsiniz...
Ama ''EMİN'' olamazsınız...
Sizin hakkımdaki yorumlarınız, Sanmalarınız benim gerçekte ne olduğumu Değiştirmez...
Baktığım yeri söyleyebilirsiniz,
Ama NE GÖRDÜĞÜMÜ ASLA...!!!
Annem
Vadiden esen rüzgar saçlarını savuruyor
Evin dört köşesinde sesin yankılanıyor
Her köşede sen varsın
Senin sevginle büyüyorum
En kötü günümde
Ateşlendiğimde sancılarım tuttuğunda
ara sıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
benim derdim yeter bana banane!
alıştım mı yokluğuna?
vaz mı geçiyorum, varlığından?
tedirginim aslında,
ya başkasını seversem?
inan o zman seni hayatım boyunca affetmem...
Özdemir Asaf
Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum
Benim derdim yeter bana banane!
Alıştım mı yokluğuna?
Vaz mı geçiyorum, varlığından?
Tedirginim aslında,
Ya başkasını seversem?
İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem..
Özdemir Asaf
Çok yoruldum, çok yorgunum. Hiçbir şey yapasım yok. Ne topluma karşı insan ne de kendime karşı bir karakter ortaya koyabildim. Bu hep böyle oldu. Hayatım boyunca kafamın içindeki saçma sapan düşüncelerle yaşadım ve buna devam ediyorum. Benim geriye döndüğümde aa ne kadar güzel bir hayat yaşamışım diyecek halim kalmadı. Çünkü hiçbir zaman yaşayamadım. Hiçbir zaman ben tam istediğim ben olamadım. Ya da öbür türlü izi kalır bazı cümlelerin. Bu konuyu uzatmayacağım neden şimdi bunları anlatıyorum bunu düşünecek halim bile yok. Bu halsizliğim hissizleştiğimdendir, çok yoruldum.
herkesçe
"Herkesçe •
Belli belirsiz,
Bir hayatım sen var iken sessiz .
Bir hayatım sen yok iken sesli.
Bir anım yaşama korkusuyla,
Bir anım yaşama dair kanun gibi,
Ama bildiğim ne varsa sensin.
Sen yoksan nereye sürükler ise oraya,
Hep başkaları için yaşadık. Başkaları adına düşündük, başkalarının sorumluluklarını yerine biz getirdik, başkaları adına hissettik, elimizden gelse başkalarının özrünü bile biz dileyeceğiz. Hiçbir zaman ne hissettiğimizi, ne düşündüğümüzü karşı tarafa tam anlamıyla aktaramadık. "Aman o üzülmesin" "Söylesem ne olacak ki anlamayacak" gibi cümleler ile her şeyi içimize attık. Sonra ne mi oldu? O içimize attıklarımız burnumuzdan geldi. Başkalarının hayatlarındaki direksiyonun hâkimiyetini kurmaları için kendimizden oldukça fedakarlık ettik. Karşılığını göremeyince de kendimizi değersiz, yetersiz, üzgün, hayal kırıklığına uğramış ve oldukça çaresiz hissettik. Peki ya bizim hayatımdaki direksiyon ne olacak? Duvara mı toslayacağız yoksa hakimiyetin bizde olduğu hissini doya doya, ciğerlerimize çeke çeke yaşayacak mıyız? Sence de yeterli değil mi bunca yüklendiğimiz yükler? Kendine şunu sor " Peki Ya ben ?" "Benim hayatım ne olacak" "Ben nasıl hissediyorum, hissetmemiştim?" "Benim isteklerim neler?" .....
youtu.be/WESDpaPekZU?si=...
Rica etsem destek olur musunuz?
