~ Önsöz ~
~
❝
Önceden söyleyebilecek bir sözüm yok... Söylenmesi gereken ne varsa söylemeye çalıştım. Bu benim gibi biri için çok kolay değil. Bir çırpıda anlatmaya çalıştım her şeyi. Durup düşünürsem anlatmaktan vazgeçebilirdim.
❞
~
Doğan KitapKitabı okudu
Benim bir sözüm vardır; İmkânsızı çıkardığında elinde kalan şey gerçeklerdir.
Sayfa 380Kitabı okudu
“Her birimiz öncelikle düşünmeyi öğrenmeliyiz. Düşünmeyi reddederek önündeki sözüm ona doğruları kabul eden insan, yerinde saymaya mahkumdur.”
Sayfa 155Kitabı okudu
''Düşünmeyi reddederek önündeki sözüm ona doğruları kabul eden insan, yerinde saymaya mahkumdur.''
Sayfa 151Kitabı okudu
"kutsal olan hakikat değil, kişinin kendi hakikati için çıktığı arayıştır! kendi kendini sorgulamaktan daha kutsal bir şey olabilir mi? kimilerine göre benim felsefi çalışmalarım kaygan bir zemine oturtulmuş. görüşlerimde sürekli kaymalar oluyormuş. ama kaya gibi sağlam bir sözüm var: neysen o ol. hakikat olmadan kişi kim ya da ne olduğunu nasıl keşfedebilir?"
Sayfa 102 - nietzscheKitabı okudu
“ Düşünmeyi reddederek önündeki sözüm ona doğruları kabul eden insan, yerinde saymaya mahkumdur. “
Hadisi Şerif Ebû Dâvud
Allahu teâlâ şöyle buyurdu: “ben ümmetine beş vakit namazı farz kıldım. Ve kendi kendime söz verdim ki, kim (bana) beş vakit namazı vaktinde kılmaya özen göstererek gelirse, onu cennet’e koyacağım. Kim de namazlara dikkat göstermezse benim onun için bir sözüm yoktur.”
Benim sözüm ne ışık ne karanlık çünkü bu büyüyen birisinin konuşması.
Kötüyü yaşamak uğruna iyiye ihanet etmek için iyi ve kötü bilgini asla yadsıyamazsın. İyi ile kötüyü birbirinden ayırt ettiğin anda onları
tanırsın. Onlar yalnızca büyümede birleşmiştir. Oysa en büyük kuşkuda yerinde kalırsan büyürsün ve bu yüzden de büyük kuşkudayken durgunluk yaşamın gerçek çiçeğidir.