“Bütün bu nedenlerden ötürü yazarın içtenliğinin bir ölçüt olarak kullanılması günümüzde çok hücuma uğramıştır.
( ... )
Türkiye’de içtenlik ölçütüne karşı ilk çıkanlardan biri de sanırım Nurullah Ataç olmuştur. ‘Ben yazardan samimilik , sadelik mi bekliyorum ? Derinlik bekliyorum , bir başkalık bekliyorum , kılı kırk yarmasını bekliyorum , özenti bekliyorum.’ “
Sayfa 148
Psikanaliz ve Eleştiri
“Yazarı başkalarından ayıran nokta bir çeşit ruh hastası olması değil -çünkü hepimiz biraz öyleyiz- , bu nevrozu başarılı bir şekilde nesnelleştirebilmesidir.”
Sayfa 155
“Rus Biçimcileri yazınsallığın özünü alışkanlığı kırmakta gördükleri için , üzerinde durdukları sorun , metnin bunu nasıl sağladığı sorunudur. Kullanmalık dil bir şey bildirmeye , anlatmaya , betimlemeye yarayan bir araçtır ve biz bu dili kullanırken dilin bilincine varmayız. Bu dil şeffaf bir cam gibidir , onu değil , onun aracılığı ile , işaret ettiği şeyleri algılarız. Şair ise bu dili bozar , büker , kuralları çiğner , altüst eder ve böylece onu alışmadığımız yeni bir düzene sokar. Bu şaşırtıcı başkalık bizi silkeler , uyandırır ve dile getirdiği her ne ise , onu yeni bir gözle görmemizi sağlar.”
Sayfa 179
Feminist Eleştiri Kuramı
“Feminist hareketin çok şey borçlu olduğu ve Türkçeye ‘Kadın’ başlığı altında çevrilen bu kitapta Simone de Beauvoir Marksçı bir yaklaşımla ataerkil toplumu eleştirirken Stendhal , D.H.Lawrence , Montherlant , Clodel , Breton gibi erkek yazarlarda kadının konumunu da incelemiş ve bu kültürün içinde kadının dışlandığını , marjinal konuma itildiğini göstermiştir. Marksçı terminolojiyle ifade edecek olursak diyebiliriz ki , Simone de Beavoir kadının politik ve ekonomik alanda ezilmesini bir alt-yapı , kadını aşağılayan sanat ve edebiyatı da bu durumu yansıtan bir üst-yapı olarak saptamaktadır.”
Sayfa 251
“Gerçek şudur ki insan hiçbir zaman kendinin dışına çıkamaz.”
Sayfa 264 - Anatole France
“Sürekli bir hapishanede gibi kendi benliğimizin içine kapatılmışız...”
Sayfa 264 - Anatole France