Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Karı Kocaya Cenneti Kazandıran Davranışlar Nelerdir?
Kur’an-ı Kerim’de Cennet nimetleri açısından detaylı bilgiler verilmiş ve onun da ötesinde Allah’ın rızası vaad edilmiştir. Bazı zaman olur küçük gördüğümüz bir amel Allah’ın rızasına uygun olurken diğer taraftan çok büyük zannettiğimiz bir amel çeşitli sebeplerden dolayı insana hiç sevap getirmeyebilir. Aile bireylerine düşen, kaderin yazdığı
Kendime ve dilerseniz size
Ömrün boyunca bir yetimin kalbini taşı. Çekilen sabrın,merhametin,içtenliğin,güzelliğin yuvası orası. Başını okşadığında kalbine ferahlatan bir su misali akışı gör. Yaraya merhem olmanın sevincini yaşa.
Reklam
Medet Ya Seyyidi Sultan Ya Ebu Turab? Zerreye nispettir hayat, derya içinde kaybolan balık misali, gözler kendi karanlığında kendini arar, yaşam insana ağlamaklı bakar, gönüller umutsuz yatar. O an dudaklar arasında bir sözcük dökülür, yetmez mi ey yüce olan Allah? yetmez mi ? Geceye bir kadın çığlığı düşerse, yerin altında bulunan dünya
Tevafuk
Bugün yine bir merdiven başında oturup seni düşündüm Yırtık kunduramla gamzelerinden geçerdim hayallerimde Kafamın üstünden geçen bulutlar nefesini getirdi Yanağıma ıslak bir buse gibi kondu bugünün ilk sabahı Sokaklarda sararmış yapraklarda dudağından bir iz vardı Pencereler gözlerin gibi ışıl ışıl ve tatlı, esrarlı, kahverengi... Banklarda
bir yağmur hikayesi
Kirpiklerine meylederse yağmur, Bu alamet sır olur gözlerine.. Öldüren olmaz senden ala, Celladın nazırını cezbeder idamın.. Oysa,yakışmıyor cemaline sevgili, Teninde merhamet var oluyor.. Çıldıran bir vefadır güzelliğin, Kalkan olur mazlumun, yetimin ahına.. İbadettir sevmek seni, Yokluğunda günahkarım cehennemin narına..
Medet Ya Seyyidi Sultan Ya Ebu Turab?
Zerreye nispettir hayat, derya içinde kaybolan balık misali, gözler kendi karanlığında kendini arar, yaşam insana ağlamaklı bakar, gönüller umutsuz yatar. O an dudaklar arasında bir sözcük dökülür, yetmez mi ey yüce olan Allah?ım, yetmez mi ? Geceye bir kadın çığlığı düşerse, yerin altında bulunan dünya hazineleri kendilerinden ar edermiş. Bir
Reklam
Ayna dediğin...
 Bakmak... Görmek miydi? Görmek... Hissetmek mi? Bilmiyor, bilemiyor her defasında kendi karanlığına gömülüyordu. Bütün varı yoğu aynasıydı... Tüm serveti o... Vasiyeti dahi o ayna üzerineydi... Olur da yaşarken kendimi aynada, aydınlığı kendimde göremeden ölürsem; bu ayna kefen bezimin teminatı olsun... Yokluktaki varlığa,toprakla tekrardan