Çocuk dıştan yönetilerek değil, onunla kurulan saygılı sohbetle gelişir.
Sayfa 136Kitabı okudu
Kendi davranışımızla çocuğumuzu etkileyebiliriz, ama onun davranışını yönetemeyiz. Onun davranışını yönetmeye kalktığımız anda çocuğu programlamaya çalışıyoruz demektir ki o an, çocuk terbiyesiyle hayvan terbiyesi arasındaki fark kaybolur.
Sayfa 76Kitabı okudu
Öğrenen insan öğrenmekten gelen bir güven içindedir. Güven duyan insan kaygılanmaz; doğru yer ve zamanda doğru davranışı yapacağını bilir.
Sayfa 67Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Olgun kişi, en güçlü tanığının kendi bilinci olduğunu keşfeden kişidir.
Sayfa 64Kitabı okudu
Başarı bir iç huzurudur; bu iç huzur, yapabileceğinin en iyisini yaparak olabileceğinin en iyisi olduğunu bilmekten kaynaklanır.
Sayfa 50Kitabı okudu
Şimdi, öylesine, dışarı çıkar, biryerlere gider, tanımadığın birileriyle buluşur, tanışır, konuşursun -dışarıdan bakanlar, amaçlı, ‘emin’ adımlarla, çok iyi bildiğin bir şeyler yapmaya gittiğini sanırlar-
-oysa, yalnızca, içindeki o boş yerini taşıyorsundur, öylesine, biryerlerine, anlamının, yaşamının…
Sayfa 131Kitabı okudu
-ölümünü sevinçle karşılayabileceği yerdir, anlamı, yaşamının, kişinin.
Sayfa 131Kitabı okudu
Yaşam, temelde, ölüme yöneliktir -ancak da ona (‘’henüz’’) ulaşamamış olmakla, yaşam olmayı sürdürür. Yaşam, ölüm yerine -onun yokluğunda- yaşanandır.
Sayfa 96Kitabı okudu
Yaşamın anlamı, aynı zamanda dünyaya da anlam verir -ancak da dünyaya anlam verebilmesiyle, yaşamın da anlamı olabilir- çünkü dünya ile yaşam, anlam açısından özdeştir: dünyan, yaşamın; anlamlı yaşamın da, dünyandır.
Sayfa 75Kitabı okudu
Kişinin yaşamının anlamı, dökülür gider; ona, yalnızca, nasıl dökülüp gittiğinin bilgisini bırakarak.
Sayfa 72Kitabı okudu
Her şey çok hızlı değişiyor ve geçmiş, gülünç şeylerin yaşandığı derme çatma bir sahneye dönüşüyor.
Sayfa 71Kitabı okudu
‘ Çileği saklamak için reçel yaparız, ’ dese. ‘ Salatalığı saklamak için turşu kurarız. ‘ dese. Yaşadıklarımızı saklamak için de kurmacaya başvurduğumuzu söylese! Bir duyguyu saklamanın, yaşatmanın en iyi yolunun onu bir öykünün ya da bir romanın içine yerleştirmek olduğunu söylese.
Sayfa 77Kitabı okudu
Hiçbir şey boşlukta sallanmamaktadır, saçmalık bile kendine bir dayanak noktası araştırmaktadır, her şey, bütün nesneler yaratılışlarındaki amaca doğru yürüyüp gitmektedirler: kara gecede, kara taşın üstündeki kara karıncanın kıpırtısı bile denetim altındayken som bilinç olan insanın -elbette insan’ın- kendini denetimden uzak sayması mümkün müydü? Mümkün müdür?
