Hayat
Can köşküm sırçadandı, küçüktüm.
Gam sarmaşık bir güldü,
Boynumu büktü.
Surlar sardı her yanımı.
Tecrübeydi, tattım can yangınlarımı,
Algım acıya açıldı.
Derdim o kalender kuleleri ördü.
Kör bakmışım meğer,
Gözlerim gerçekleri çok geç gördü.
Can özüm katmerlendi, ufkum perdelendi,
Pekleşti iradem,
Büyüdüm.
F.G.
Fatma Gürsoy
, 2022 okuma hedefini ekledi.2022 OKUMA HEDEFİ
0/30 kitap - %0 tamamlandı
Henüz kitap okumadı
30 kitap
0 sayfa
0 inceleme
0 alıntı
Tekâmül
Yalnızlık tekamül yoldaşıymış bildim,
Yolum taşlı patikalardan geçerken beni uçurumlardan çevirmiş,
Sessizliğimi heybesinde katık edip aslımı sübuta erdirmiş.
Uzletteki özüm içinmiş bu dünyanın tüm telaşı, nefsimin yok oluş figanı...
Okur Takip Önerileri
Erich Fromm, “Sevme Sanatı” isimli kitabında şöyle der; ”bir insana kendi kendime yetemediğim için bağlıysam, o kişi ancak bir can simidi olabilir, aradaki bağın sevgiyle hiçbir ilgisi yoktur. Mantığa aykırı görünse de yalnız kalabilme becerisi, sevme becerisinin koşuludur.”
İmtihan
Can hamdı,
Benlikle yamalı.
Nefis tavandı.
Can yanmadan imtihanı veremedi.
Öze inmekti, canların halini bilmekti.
Bu yolculuk ancak çileyle yürünebilirdi.