Anne kusura bakma yani adam olamadık napalım şimdi belki istediğin gibi bir insan olmadım aslında iyi bir insan olabilirdim kötü bir insanda değilim fakat olmadı şansımız tutmadı ne yapalım hasbelkader senin yakın akrabaların iş adamı oldular bizden bi bok olmadı.
Ahmet kaya
395.jpg){kind=small}
Bir gün karşılaşırsak otur karşıma anlat biz niye biz olamadık. Bi insan bi fotoğrafa saatlerce bakar mıymış bugün öğrendim.
Bakarmış sessizce gözünden yaşlar aka aka izlermiş. Ben isterdim ki o karede sevdiğimin mutluluğunu göreyim sen o fotoğrafta gülmüyordun. Ben en çok buna üzüldüm.
Şimdi bir gün karşılaşırsak cümlem ne kadar boş geldi bana. Ben kimdim sen kimdin iki tanıdık yabancı. Belki beni hiç sevmedin.
O kadar üzüldüm ki ölüm günümü söyleseler yarabbim bitecek bu esaret deyip takvimde gün tutardım.
Benim elimden hiç bir şey gelmiyor.
Bitti.
Özgür olduğunu düşünmesini sağladığınız insanlardan en büyük köleleri yarattınız. Sizin özgürlük tanımınız ile benim kölelik tanımım aynıdır. Düşüncesinde bile köleliğe göz yumuş insanlar, özgürlüğün en büyük düşmanıdır. Ayrıca zulme sessiz kalmak onun tarafını tuttuğunuzu gösterir. Hiçbir şey yapmayarak sonucun değişmesini ummak da aptallıktır. Şunu unutmayın ki herkes özgür olmadıkça, kimse özgür olamaz. Kölelik sistemde değil insanın ruhundadır. Bu ruha sahip olan insanların yönetimi ile de bir yere varılmaz. Kendi türünün bile hakkını yiyen insanlardan, doğaya ve hayvana hakkını vermesini bekliyorsunuz. Bunca nimete sahip bu gezegende, sırf biz paylaşmasını bilmiyoruz diye açlıktan ölen insanlar varsa, hepimiz katilizdir. Vermemek, az vermekten daha azdır. Bu bilince bile sahip olamadık. Tanımadığınız insanların dertleri sizi ilgilendirmedikçe, insan olamayacaksınız. Benim bildiğim yargıçlık anlayışında, uçurumun kenarında dahi olsak ilk adımı bizim atmamız gerekir. Yalnız sizlerde artık bu ruhu göremediğimden yanınızda oturmaktan utanç duyuyorum kendi inandığım adalet anlayışı çerçevesinde yoluma devam edeceğim nasıl olsa elime kan değdi bi kere ne kadar yıkarsam yıkayayım çıkmaz artık.
Eksik
Biraz yorgunum
Biraz mı..?
Kelimelerle, cümlelerle
Tarif edilmeksizcesine yorgunum...
Bi' hayli birikti
Kavgalarım, acılarım, suskunluklarım..
Anlıyorum ki
İnsanoğlunun yalnızca hatırlamaya değil
Bir o kadar da unutmaya, unutulmaya
ihtiyacı var
Bu adına hayat denilen anlam veremediğim şey
Son ümitlerimi, yaşanmışlıklarımı telef etti
Ah...
Şu içimdeki derin garipliği ne edeyim?
Gözlerimdeki hüznü hangi diyara salayım?
Acıya bulandıkça kayboluyorum, acizleşiyorum
Sonu kötü biten kitapların hüznünü taşır bu yürek..
Eksik gedik her şey
Her şey yalan bir o kadar acı
Değişmiş düzen bozulmuş
Bir kasvetli buluttur gelmiş, gitmez üzerimizden...
Alim olduk, zalim olduk, katil olduk, cahil olduk
Ve aşık olduk...
Ama "insan" olamadık..!
Zehra
DELAL...
Biz bütün gemilerimizi yaktık,
Gözümü bire kırpmadan,
hiçbir umudu ,inancı, kendimizlê
getirmedik. yol uzundu soğuk,
karanlık ısızdı zaten. kim taşıya
bilirdiki onca yükü,öylece bıraktık.
Çıktık yola, bir kaçakçının gölgesinde,
O çocuğu oradaki sınırların ,
içerisinde bıraktık hata yetmedi,
160 syf.
·
Puan vermedi
Selâmun Aleyküm..
Aylar önce aldığım 3 
Sabahattin Ali kitabından ilki idi. Alma sebebim belli en çok okunan yazarlardan. Çoğulun aksine trend şeylere pek takılmayı seven bir insan değilim. Kadınların " moda " adını verdikleri hiç birşeyin parçası olmadım şimdiye kadar. Bunu daha da genişletir 'insanların' yani kadın - erkek karışık
Önce zengin olmak yerine insan olmalıydık!
Ülke yerine medeniyet kurmalıydık!
Topluluk yerine millet yetiştirmeliydik!
Salt duygular yerine kibirsiz olmayı öğrenmeliydik!
İşkembeden atmak yerine hikayemizi tamamlamalıydık!
Ne alacağımızı değil ne istediğimizi,
Ne kadar yaşayacağımızı değil nasıl yaşayacağımızı,
Ne bulacağımızı değil ne olacağımızı..
Ne okuyacağımızı değil ne anlayacağımızı..
Hep bişeyler eksik kaldı, hek bişeyler yarım. Sincabı weren kekliğimizi çaldı. Ayran içmeden de ayrı düştük, itimat ettik yanıldık. Buğday ektik rezidans biçtik. Karda yürüdük hts'lerde kaldı izimiz. Ayaklarımızı bırak yorgana göre pencereden dışarı uzattık. Pişmeden aş olduk. Tuzumuz gölden ekmeğimiz bankadan, kanımız Kızılaydan böbreğimiz Suriyeliden.
War ya biz herşey olduk, bi " biz " olamadık.. 
Timur İnce