“ Geçti artık göğsümde kuş barınmaz anladım ”
Sayfa 280 - Kırmızıkedi Yayınevi 12. Baskı Eylül 2022, İstanbulKitabı okuyacak
Ömrümce kendimi hep sözde buldum;
Söz cehennemdi yanıp kavruldum.
Ey okur; bu dörtlükler uykusuz gecelerde,
Contası bozuk bir musluktan damladı.
Ömür boyu didinerek öder insan
Yalnızlığın bedelini.
Yaşamak şakaya gelmez ciddi bir iştir.
Ancak bunu bilenler
Hayatı bazen hafife alabilir.
Susuyorum, sustukça yüreğim küfleniyor.
Siz beni hep umursamaz yüzümle gördünüz;
Ama benim geldiğimi gelseniz,
Şuracıkta düşüp ölürdünüz.
Kendimi bildiğim günden beri
Bir gizli canavarım var benim,
Kimsenin bilmediği.
Şu benim kervan geçer,
Kuş uçmaz yalnızlığımdan
Söyleyin kendine kim esvap biçer!
İçimde kaybolmuş bir çocuk korkusu...