Senin tenine giydiğin,
Günlerden sökülüp
Yeni baştan örülmüş,
O uğursuz ürperti;
Düğüm düğüm tersiyle
Neyin kefaretiydi?
Orhan ki aşk kırgını
Bir küçük dev adam,
Alışamadı bir türlü
Kabında durmaya.
Kızıştı ömür boyu,
İçinde sıkışan magma...
Köşe başım tutmuş
Bu isli leylâk kokusu,
Artık umursanmayan
Yitik bir sevdanın
Boynu bükük tortusu...
Unutmak bizim bildiğimiz iştir
Sayfa 114Kitabı okuyor
Yel üfürdü, su götürdü;
Düne döndü gelen gün
Coşkusuyla, acısıyla
Geçmişe sessizce gömüldü.
Öldü Turgut ağabey
Ve kamyon kumunu döktü...
Unutma ki benim hüznüm
İmgelerin inidir.
Dirimine ölümüne
Kardan şerbet ezdirir...
Boğazımda bir düğüm,
Şöyle bakıp giderim.
Tutuşan gözlerimle
Vahşetime dönerim...
Ne mi kalır benden sana,
İğde kokan soluğuyla,
Perçemli yeller kalır,
Hazır yoldaşın olmaya...
Benim ellerimle
Uykusuz kanırtarak,
Geceden söktüğüm
Şu morarmış şafak...
Bu benim hasretliğim,
Bak denizin dalgasında;
Gider gelir kıyıya,
Oynaşır durur hâlâ...
Uzandım usulca cigarama;
Yavan ömrüme katık.
Ben o gün öldüm gülüm,
Bir daha ölmem artık...
Amansız bir yurt yangınından
Bu düştü bizim de payımıza;
İki hasret yumağıyız şimdi,
Sen ordasın ben burda...
Birinin gitmesi gerektir,
Bütün çocuklar adına.
Ki sen de içindesindir,
Tomurcuk umutlarınla...
Sevdiklerinize...
Önceleri bir kuru daldım ama;
Tuttum yapraklar açtım,
Seni görünce dünyaya.
Sayfa 223 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
