Kaderde ne ise odur etme merak, Uyma kendi nefsine, Hakkın emrine bırak, Altından ağacın olsa, zümrütten yaprak, Akibet gözünü doyurur bir avuç toprak.... - Hz. Mevlana
Bir avuç kurumuş Gül’dür umutlarım. Canlılık belirtisi olmayan, yalnız elle tutulur gözle görülür. Hala renkli. Dökülüyor zamanla yaprakları birer birer. Tükenmek üzere. Bir toprak aramaktayım; bittiğimde kavuşmak için. En son bir toprağa düşmeliyim. Oraya aitim çünkü, ondan geldim. Biliyorum oradan tekrar geleceğim. Toprağımı aramaktayım…
Sivas(Gün Tutuşur)
Yumrukluyorum duvarları,yumrukluyorum kara gecenin bedenini
Ellerim kan içinde,nehirler taşmış yanaklarımda
37 can, 37 gül çatlamış susuzluktan sivasın içinde
Nasıl uyku tutar gözlerimi
Döne döne samaha duranlar tutuştu önce
Sonra türküler sonra da şiir çığlıksız düştü türkülerin
yanı başına
Sivas Sivas yiğitlik midir
''Dünyadan yetecek miktarla yetinmeyen kimseye hiçbir şey kâfi gelmez.Ancak sonunda bir avuç toprak onu doyurur.''
Vehb b. Münebbih(rah.)
İsimsiz Bir Anneden...
Bir kadın olarak en nefret ettiğim cümle
“Vatan sağ olsun”
Neden sağ olsunmuş?
Ben dokuz ay karnımda taşıyayım, el bebek gül bebek büyüteyim...
Kokusuna, canına doyamayayım, gece gündüz başında bekleyeyim...
Saçının bir teline bile kıyamayayım...
Sonra tepedeki bir takım yol, insanlık bilmezlerin gaddarca yürüttükleri
Bir avuç toprak, biraz da suyum ben.
Neyimle övüneyim, işte buyum ben.
YUNUS EMRE
Havada Kar Sesi
Diz boyu kar.
Dışarıda hayat olduğuna dair hiçbir işaret yok, pencerenin önüne koyduğum fincanın buğusundan başka. Evlerin bacalarından yükselen koyu grimsi dumanlar bir gelinlik gibi serilen kar’a bulaşıyor.Çatılardan sarkan sivrimsi buzlar kristali andırır bir güzellikte parlıyor.
Telefonum çalıyor dışarıdaki manzaraya